Παιχνιδάκι!!!

Η πρόσκληση - πρόκληση ήρθε από μακριά! Από Αγγλία μεριά, από τον φίλο γκρινιάρη (http://gkriniaris.blogspot.com) που δεν του πολύ αρέσουν τα παιχνιδάκια! Εμένα όμως που μου αρέσουν και τα παιχνιδάκια και η ποίηση, θα αρπάξω την ευκαιρία και θα σας πω:

Από φοιτήτρια απέκτησα μια πολύ καλή σχέση με την ποίηση! Αφού διάβασα ότι κυκλοφορούσε στο σπίτι (η αδερφή μου έχει μια πολύ πλούσια βιβλιοθήκη, λόγο επαγγέλματος) κάποια στιγμή το γύρισα στην ποίηση! Όποιος έχει διαβάσει το blog μου, θα έχει δει ότι πολλές φορές παραθέτω κάποιο ποίημα, όπως "Η πόλις" του Καβάφη, το "Δεν τραγουδώ παρά γιατί σ' αγάπησα" της Πολυδούρη, απόσπασμα από "Το μονόγραμμα" του Ελύτη, το "Mal du Depart" του Καββαδία. Αν με ρωτούσε κάποιος ποιος είναι ο αγαπημένος μου ποιητής, θα έλεγα με ευκολία τα τρία-Κα; Τι θέλει να πει ο ποιητής; Καββαδίας - Καρυωτάκης - Καβάφης! Έχω διαβάσει σχεδόν τα πάντα και λατρεύω τον καθένα για διαφορετικό λόγο! Βέβαια ξεχωρίζω με διαφορά τον Καββαδία. Μη με ρωτάτε γιατί! Η θάλασσα, η ζωή του ναυτικού, η ώρες μοναξιάς; Με γοητεύουν όλα αυτά!

Αφού όμως έχω γράψει ήδη ποίημα του Καββαδία και του Καβάφη, λέω να αφιερώσω στον γκρινιάρη ένα ποίημα του Καρυωτάκη.

Σε παλιό συμφοιτητή

Φίλε, η καρδιά μου τώρα σαν να εγέρασε

Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας,

που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε

και με την πίκρα κάποτε της πείνας.

Δε θα 'ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου

τον έδωκε το γιόρτασμα της νιότης,

παρά περαστικός, με την ελπίδα μου,

με τ' όνειρο που εσβήστη, ταξιδιώτης.

Προσκυνητής θα πάω κατά το σπίτι σου

και θα μου πουν δεν ξέρουν τι εγίνης.

Μ' άλλον μαζί θα ιδώ την Αφροδίτη σου

κι άλλοι το σπίτι θα 'χουν της Ειρήνης.

Θα πάω προς την ταβέρνα, το σαμιώτικο

που επίναμε για να ξαναζητήσω.

Θα λείπεις, το κρασί τους θα' ναι αλλιώτικο,

όμως εγώ θα πιω και θα μεθύσω.

Θ' ανέβω τραγουδώντας και τρεκλίζοντας

στο Ζάππειο που ετραβούσαμεν αντάμα.

Τριγύρω θα 'ναι ωραία πλατύς ο ορίζοντας,

και θα 'ναι το τραγούδι μου σαν κλάμα.

Το συγκεκριμένο ποίημα έχει μελωποιηθεί (άλλη μεγάλη μου τρέλα, η μελοποιημένη ποίηση!) από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και τραγουδήθηκε από την Ελευθερία Αρβανιτάκη! Φοβερό!

Και για να συνεχίσουμε το ωραίο παιχνιδάκι, καλώ την Άννα (άμπρα κατάμπα, ξέρεις εσύ!) και τον Φώτη (fvasileiou), να μας πουν ποιο είναι το αγαπημένο τους ποίημα!