Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Λίγο πριν το τέλος...

Να φύγει και να μην ξαναγυρίσει!!! Θα μου πεις τι σου φταίει το καημένο το 2009. Η Ρούλα λέει ότι πρέπει να μου φταίει το 2008, γιατί το 2008 απολύθηκα από την δουλειά μου και χώρισα από τον "αγαπημένο μου"... Δεν τα συνειδητοποίησα όμως όλα αυτά μέσα στο 2008! Άσε που το 2008 είχε και υπέροχα πράγματα (έναν γάμο, ένα ταξίδι στην ΝΥ) που θα μου μείνουν για πάντα στην καρδιά μου!
Πες πως δέχομαι ότι 2008 ήταν άθλιο, το 2009 έκανε κάτι για να διορθώσει τα πράγματα; Με βοήθησε να βρω δουλειά που χτυπιέμαι σαν το χταπόδι τόσο καιρό; Όχι!!! Μου έστειλε έναν άνθρωπο νορμάλ να μπορώ να επικοινωνήσω επιτέλους; Όχι!!! Και σαν να μην μου έφταναν όλα αυτά, μου έστειλε και την "ταραχή" μέσα στο σπίτι μου! Είπε θα μείνει για τρεις μήνες (η "ταραχή" ντε!) και μου κατσικώθηκε!!! Ας όψεται.. Αχ! Και δεν μπορώ να πω άλλα!!!
Γι' αυτό το καλό που σου θέλω λατρεμένο μου 2010, να έρθεις με το καλό! Γιατί αν έχεις σκοπό να έρθεις και να είσαι μια απ' τα ίδια... σε προειδοποιώ... καλύτερα να μην έρθεις! Άντε, εεεεεεεεεεεεεεε!!!
Τι λέτε το τρόμαξα καθόλου ή θα περάσω μια απ' τα ίδια;
;-)
Καλή χρονιά να έχουμε όλοι! Υγεία σε όλους, αγάπη και δημιουργικότητα! Τα λέμε του χρόνου...

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Επίδομα... ταλαιπωρίας!!!

Δεν ξέρω αν το ακούσατε, αλλά οι μακροχρόνια άνεργοι δικαιούνται το επίδομα αλληλεγγύης. Αν λοιπόν το δικαιούστε, οπλιστείτε από πολύ υπομονή, πάρτε μαζί σας ότι χαρτιά έχετε στο σπίτι σας και ξεκινήστε για τον Ο.Α.Ε.Δ.!
Μέρα 1η: Η πρώτη μέρα που ο Ο.Α.Ε.Δ. "δίνει" το επίδομα. Η κοπέλα παραλαμβάνει την κάρτα ανεργίας μου και διαπιστώνει ότι όντως το δικαιούμαι Με πληροφορεί λοιπόν ότι για να το πάρω, πρέπει να έχω λογαριασμό στην Εθνική τράπεζα, κάτι που εγώ δεν έχω... Γιατί να έχω όμως; Για τις υπέρογκες καταθέσεις μου; Μου δίνει ένα χαρτί με το οποίο πρέπει να πάω στην τράπεζα, για να εκδώσω βιβλιάριο. Φτάνω στην τράπεζα και βλέπω γύρω στα 15 άτομα να περιμένουν πριν από μένα. Ευτυχώς δεν περίμενα πολύ, ρώτησα αν χρειάζεται κάτι άλλο για την έκδοση του βιβλιαρίου (χρειαζόταν το εκκαθαριστικό της εφορείας. Τι άλλο θα μας ζητήσουν;) και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια!

Μέρα 2η: Ξύπνησα νωρίς (για τα δικά μου πάντα δεδομένα!) και πήγα στην τράπεζα για το περιβόητο βιβλιάριο. Και τι βλέπω μπροστά μου; Εξήντα άτομα μπροστά μου!!! Και μου είχε κακοφανεί η χθεσινή κατάσταση! Τι να κάνω όμως; Είπα ότι σήμερα θα βγάλω βιβλιάριο και θα το βγάλω! Κάνω μια βόλτα και επιστρέφω... Τα ίδια! Άλλα μια βόλτα... Τα ίδια! Έλιωσα ένα ζευγάρι παπούτσια και ο κόσμος δεν έλεγε να μειωθεί! Κάπου κατά τη 1:30 αποφάσισα να παλουκωθώ και να περιμένω. Από τις 11:30 που πρωτομπήκα στην τράπεζα, βγήκα με τα νεύρα κορδέλες στις 3:10, κρατώντας όμως ανά χείρας το πολυπόθητο βιβλιάριο!
Μέρα 3η: Πρωινό ξύπνημα πάλι και αυτή τη φορά προορισμός μου ο Ο.Α.Ε.Δ.. Η ουρά σε νορμάλ μέγεθος! Δήλωσα τον αριθμός τραπέζης στην κοπέλα και απομακρύνθηκα... Το καλύτερο σας το είπα; Το επίδομα είναι 400 ευρώ και θα το πάρουμε σε 2 δόσεις, μια στις 31/12 και το υπόλοιπο στις 01/06! Μπράβο βρε παιδιά, μας σκεφτήκατε και για τις καλοκαιρινές μας διακοπές!!!

Υ.Γ.= Αυτό που με πείραξε πολύ είναι ότι όσες περίμεναν στην τράπεζα ήταν 50+. Δηλαδή άνεργες νοικοκυρές, που πιθανόν δεν έχουν δουλέψει ποτέ και έχουν απλά εγγραφεί άνεργες! Και κάτι παιδιά που ξέρω (στην ηλικία μου και μικρότερα) δεν θα πάρουν το επίδομα, γιατί δεν έχουν 12 μήνες συνεχόμενης ανεργίας! Δουλεύουν για 6 μήνες, μένουν άνεργοι και ξαναψάχνουν για δουλειά...

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Οι μπαταρίες...

Αγοράζεις καινούργιες μπαταρίες. Τετράδα συνήθως. Τις καλύτερες της αγοράς. Επαναφορτιζόμενες. Διαβάζεις τις οδηγίες χρήσεως και τις βάζεις στον φορτιστή και τον φορτιστή στην πρίζα. Φορτίζουν, φορτίζουν, φορτίζουν... Κάνεις όλα όσα πρέπει και οι μπαταρίες είναι έτοιμες για χρήση.Γιατί όμως να υπάρχουν "συσκευές" που σου χαλάνε τις καινούργιες μου μπαταρίες; Εγώ τις πλήρωσα, τις φόρτισα και τις χρησιμοποίησα όπως ακριβώς πρέπει. Και αυτές οι ρημάδες οι συσκευές μου τις καταστρέφουν σε λίγα μόλις λεπτά... Γιατί;
Υ.Γ.= Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε... Εγώ πάντως εκτονώθηκα!

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Η εκδίκηση...

Τετάρτη πρωί και έχω ραντεβού με την Ρούλα, να πάμε στην wind να δηλώσουμε τα καρτοκινητά μας. Από καιρό το ακούμε, πρέπει λέει για να μπορέσουμε να τα διατηρήσουμε.. Λες και η εξάλειψη της τρομοκρατίας θα ξεκινήσει από μας! Η κοπέλα στο κατάστημα θέλει φωτοτυπίες της αστυνομικής ταυτότητας και δεν μπορεί να μας την βγάλει αυτή. Παίρνουμε τα ποδαράκια μας και πάμε στο κοντινό βιβλιοπωλείο. Φτάνουμε στο ταμείο (άσχετο, αλλά 40 λεπτά για 2 φωτοτυπίες; Ήμαρτον λέμε!) και βλέπω μια τεράστια αφίσα με το όνομα του αγαπημένου μου πάνω... "Γιάννης Ξανθούλης - Η εκδίκηση της Σιλάνας".

Από το οπισθόφυλλο:
Όταν αποφάσισα να κάνω μυθιστόρημα τα τριάμισι από τα οχτώ συνολικά χρόνια που διήρκεσε η επεισοδιακή εφηβεία μου στην επαρχία, συναντήθηκα με ένα φάντασμα: την κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου. Ένα πρόσωπο που πίστευα πως είχε κυοφορηθεί μέσα στην ταλαίπωρη επαγγελματική μου μήτρα απέκτησε σάρκα και οστά. Ήξερε όσα ήξερα, θύμωνε με όσα θύμωνα κι αγαπούσε τον τρόπο με τον οποίο αγαπούσα ότι αγάπησα.
Στο βιβλίο αυτό, με την αυτοβιογραφική ολισθηρότητα, η Σιλάνα Σαλιάγκουμε εκδικείται οξύνοντας την μνήμη μου για πράγματα που νόμιζα ότι είχαν παραγραφεί στο πέρασμα των δεκαετιών και των παραλλαγών της αλήθειας. Γ.Ξ.

Δεν θα ξεκινήσω να εξυμνώ τον συγγραφέα... Είναι άλλωστε γνωστή η λατρεία μου γι' αυτόν! Απλά θέλω να πω, ότι παρ' ότι είμαι βουτηγμένη στα ξενύχτια, βρήκα χρόνο και κυριολεκτικά ρούφηξα κάθε σελίδα του! Ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό, που όμως μέσα του βρήκα στοιχεία από πολλά βιβλία του Ξανθούλη που έχω διαβάσει. Βρήκα μέσα στις σελίδες του στιγμές που έζησε ο πρωταγωνιστή του αγαπημένου μου βιβλίου "Η Δευτέρα των αθώων", κάτι από "Το πεθαμένο λικέρ", κα. Νομίζω ότι το έχω αναφέρει ξανά: τον Ξανθούλη ή θα τον μισήσεις απ' την πρώτη του σελίδα ή θα τον λατρέψεις, όπως εγώ! Για μένα λοιπόν το βιβλίο αυτό ήταν απλά καταπληκτικό! Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!