Οι νευρώσεις της νύφης!!!

...Τι μου λες;
...Θέλεις να παντρευτείς;
...Και είναι καλό παιδί;
...Και σ' αγαπάει;
...Και συ τον αγαπάς;
...Ναι, ναι! Το ξέρω ότι είσαστε πολύ καιρό μαζί και ότι περνάτε καλά!
...Θέλεις όμως να μπεις σ' αυτή τη διαδικασία;
...Ουουουφ! Μήπως να κάνατε ένα συμβόλαιο καλύτερα; ...Τώρα που είναι και της μόδας!!!

Αυτά θα λέω σε όποιον από δω και πέρα μου λέει ότι σκέφτεται τον γάμο! Γιατί; Γιατί από την Κυριακή των Βαΐων ζω τον δικό μου Γολγοθά! Κι ακόμα να τελειώσει... Πήγα Αθήνα και έφερα την αδερφή μου, γιατί πλησίασαν οι μέρες του γάμου! Δεν την άφηνα καλύτερα εκεί; Ζει μια παράνοια λέμε!!! Έχει τρελό άγχος! Δεν κοιμάται τα βράδια! Κι αν κάποια στιγμή την πάρει ο ύπνος, πετάγεται και αρχίζει να γράφει όλα όσα έχει να κάνει την επόμενη μέρα! Έχει γράψει την λίστα με τους καλεσμένους (την είχα γράψει εγώ πριν λίγο καιρό!) άλλες 3 φορές! Με ρωτάει χιλιάδες φορές για τα ραντεβού που έχω κλείσει από καιρό και ας την έχω ενημερώσει για όλα! Τι ώρα αυτό; Που εκείνο; Πόσα δωμάτια έκλεισες; Για ποιους; Με παίρνει τουλάχιστον 8 φορές την μέρα τηλέφωνο, όταν εγώ βρίσκομαι στην δουλειά για να μου πει τα πιο απίθανα πράγματα! Και να σκεφτεί κανείς ότι ζούμε στο ίδιο σπίτι και σε λίγο θα 'μαι πάλι εκεί! Αρπάζεται με διάφορα που λέγονται (κακόβουλα... Αχ! Αθάνατη επαρχία!) και τα ανακυκλώνει!

Πήγαμε προχθές να μοιράσουμε προσκλητήρια, ήμασταν 5 ώρες μαζί μέσα στο αυτοκίνητο! Γύρισα στο σπίτι με πονοκέφαλο! Μπίρι - μπίρι - μπίρι!!! Και της λέω: "Πουλάκι μου κουράστηκες σήμερα. Καλύτερα να κάνεις αφωνία την υπόλοιπη μέρα, για να μην κάνεις κακό στις φωνητικές σου χορδές!" ...και ξεσπάσαμε σε γέλια! Ευτυχώς είμαι πολύ καλά ψυχολογικά και βρίσκομαι σε μια κατάσταση νιρβάνα, γιατί το μόνο που μας έλειπε παραμονές του γάμου είναι να πιαστούμε μαλλί με μαλλί! Τα παίρνω χαλαρά όλα, της κάνω τα χατίρια, γελάω και της λέω χαζά για να χαλαρώσει! Να δω πόσο θα αντέξω; Άλλωστε τι έμεινε; 9 και σήμερα!!!