Έπιασε για τα καλά η ζέστη και δεν σου κάνει καμία διάθεση να κλειστείς μέσα στο σπίτι, μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή! Μπαίνω για πολύ λίγη ώρα κάθε μέρα, κάνω μια γρήγορα βόλτα απ' όλους τους blogόφιλους, αλλά βαριέμαι οικτρά (συγχωρέστε με γι' αυτό που λέω!) να γράψω σχόλια ή post!!! Μην νομίζεται λοιπόν ότι σας ξέχασα, ότι σας σνομπάρω! Απλά ξεκίνησα την ξεκούραση μου λιγάκι νωρίτερα! Αφήστε που το pc μου βγάζει τέτοια ζέστη, που δεν αντέχω πάνω από ένα τέταρτο!
Παρ' όλα αυτά ήθελα να σχολιάσω κάτι σήμερα και έκανα μια μικρή εξαίρεση! Την Κυριακή που πέρασε ήμασταν καλεσμένοι σε μια βάφτιση! Πήρα λοιπόν την οικογένεια με το αυτοκίνητο (του μπαμπά είχε πρόβλημα με την μπαταρία) και ξεκινήσαμε! Έκανα όμως για ακόμα μια φορά το τραγικό λάθος, να βάλω τον μπαμπά μου μέσα στο αυτοκίνητό μου!!! Μέγα λάθος!!! Την τελευταία φορά που πήγαμε κάπου μαζί, γυρίσαμε σκοτωμένοι! Έκανα υπομονή με τα: "πήγαινε από δω", "πήγαινε από κει", "τρέξε, γιατί δεν τρέχεις;" (κι όμως! Όταν όλοι οι γονείς σου λένε να μην τρέχεις, ο δικός μου δεν αρκείται στα 120 ή 140 χλμ/ώρα και θέλει να κάνω το αυτοκίνητο αεροπλάνο!!!), "εγώ τώρα θα είχα φτάσει", "γιατί δεν τον προσπερνάς τώρα αυτόν;" και άλλα τέτοια όμορφα! Αλλά κάποια στιγμή δεν άντεξα (το ξέρω ότι κάποιος θα γελάει τώρα! Δεν είπα όμως εγώ ότι έχω τεράστια υπομονή... Το αντίθετο μάλλον!) και μέχρι να γυρίσουμε δεν ανταλλάξαμε κουβέντα! Έτσι που λέτε και την Κυριακή! Κουρασμένη εγώ από την βραδινή δουλειά, κοιμήθηκα στις 7 και ξύπνησα στις 11 και μόλις ξεκίνησε η γκρίνια, έβαλα τις φωνές (δεν είμαι πολύ ωραίο θέαμα τολμώ να ομολογήσω!) και όλοι ηρέμησαν... 
Με όλο αυτό μου ήρθε στο μυαλό κάτι που είχα ακούσει πριν καιρό, κάτι σαν ανέκδοτο! Έλεγε λοιπόν:
"Το πρωί ήμουν στην Εθνική οδό, κοιτάω αριστερά και τι να δω... Μια γκόμενα με μια κουρσάρα, με πατημένα τα 150, να κοιτάζει στον πλαϊνό καθρέφτη και να βάζει κραγιόν!
Φυσικά, έτσι αφηρημένη, άρχισε να μπαίνει στην λωρίδα μου!!!
Τρόμαξα τόσο που μου έπεσε η ξυριστική μηχανή από το ένα χέρι και ο σάντουιτς από το άλλο, προσπάθησα να κουμαντάρω το τιμόνι με τα γόνατα, μου φεύγει και το κινητό όπως το κρατούσα με τον ώμο και μιλούσα, πέφτει μέσα στον καφέ που είχα ανάμεσα στα πόδια μου, έγιναν τα πλήκτρα του λαπτοπ χάλια...
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΟΙ, σου λένε μετά!!!"
Μια συμβουλή; Μην ομιλείται στον οδηγό!!! Δεν το έκανα πριν και δεν πρόκειται να το κάνω τώρα! Είναι επικίνδυνο...
17 σχόλια:
:) πολύ γέλιο το ανέκδοτο :) Το καλοκαίρι πάντα μας παρέσυρε μακριά απο το pc. No worries!
Μακριά από το pc, ψάχνοντας για δροσιά και καλή παρέα!
Καλημέρα Μαλινάκι μου!
Και εγω την ιδια βαρεμαρα εχω Σοφια μου...
Φαντασου ειχα μια ορεξη να γραψω για ταξιδι μου στη Δανια και ακομα να το κανω...Μπαινω διαβασω τους μπλογκοφιλους και σπανια κανω σχολια και εγω...
Σημερα επαιξα το παιχνιδακι στο οποιο με ειχες καλεσει...
Καλα ο μπαμπας σου, λεει να τρεχεις;;;
Πολύ βαρεμάρα βρε Αννούλα μου! Ίσως φταίει που δουλεύω και δυο δουλειές και κουράζομαι!
Κι όμως! Ο μπαμπάς μου θέλεις να τρέχω! Κουλό, ε;
Καλημέρα!
Δόνια Σοφία, σε καταλαβαίνω με τους γονείς στο αυτοκίνητο. Το έχω ζήσει πολλές φορές το σκηνικό. Δεν παίζονται.
Κουράγιο, θα περάσει η ζέστη.
Δεν θέλω να περάσει η ζέστη Apo μου, μου αρέσει περισσότερο έτσι ο καιρός... Δεν αντέχω τον χειμώνα! Απλά θέλω να έρθει η ώρα που θα φύγω διακοπούλες!
Καλημέρα!
:-)))))
Δεν ξέρω αν εννοούσες εμένα... Είναι σαν να σας βλέπω τώρα μπροστά μου! Καλά που δεν ήμουν μες στ' αυτοκίνητο γιατί θα είχα ξεκαρδιστεί! Πολύ μ' αρέσουν οι "συζητήσεις" σου με τον μπαμπά σου!
Μούκια!
Ευτυχώς που δεν ήσουν στο αυτοκίνητο, εγώ όμως ήμουν και ξέρεις τι σημαίνει αυτό!!!
Σίγουρα δεν εννοούσα εσένα, αλλά μόλις διάβασα το σχόλιο σου μου 'ρθε φλασιά!!! Εσύ, εγώ, ο Αντώνης στο αυτοκίνητο... Ευτυχώς που το έσωσα!!!!!!!!!!
Μάκια Μανολίτο μου!
ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΣΟΦΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ ΘΑ ΡΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ...!:)
Ωραίος μπαμπάς! (σοβαρομιλώ)
Κατά τ' άλλα, η βαρεμάρα αυτή την εποχή είναι ό,τι πιο φυσιολογικό. Στην ίδια κατάσταση είμαι κι εγώ και, φαντάζομαι, όλοι λίγο-πολύ.
(@άννα αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για σένα: Στρώσου και γράψε μας για την Δανία!)
Δεν παίζεται η φάση πραγματικά... :)))))))
Εμένα ο μπαμπάς μου σταμάτησε τίς αηδίες όταν απείλισα ότι θα καταλήξει στό πόρτ μπαγκάζ, όταν μου έλεγε να πάω με 60 με όριο τα 100.
Καλή Κυριακή
Το ξέρω Μαιρούλα μου! Άλλωστε εμείς δεν χανόμαστε!
Καλημέρα!
Ωραίο τον βρίσκεις Φώτη μου; Γιατί εγώ σ' αυτές τις περιπτώσεις τον βρίσκω εκνευριστικό!!!
Ελπίζω να φύγει σύντομα η βαρεμάρα...
Καλημέρα!
:-)
Καλημέρα unclescrouge!
Μόνο που εμένα Αλέξη μου, μου ζητάει το αντίθετο!!! Αλλά και γω χρησιμοποιώ παρόμοιες μεθόδους, για να βρω την ησυχία μου!
Καλημέρα!
με το ανεκδοτο μη σου πω ότι κόντεψα να δροσίσω το βράκάκι μου χαχαχαχα
Το πσ μου εμένα ζεσταίνεται το καλοκαίρι και σβήνει από μόνο του (καβουρδιστίρι χαχα)
Δεν οδηγώ μπουχαχα και καμιά φορά κάνω τον ξερόλα στον οδηγό... Η απειλή "θα σε κατεβάσω" με φέρνει στα ίσα μου χιχιχιιχι
Δημοσίευση σχολίου