Ένας κουβάς "Μαγεία"...

"Μετά την βροχή, ακολουθεί πάντα λιακάδα..." λέει ένα μεγάλος φιλόσοφος! Γι' αυτό μετά από ένα μίνι εβδομαδιαίο ψυχοπλάκωμα, ήρθε ένα υπέροχο τριήμερο που έφτασε τις μπαταρίες στο φουλ.
Παρασκευή απόγευμα ήμουν Θεσσαλονίκη, παρέα με την καλύτερη παρέα... Την δική μου παρέα! Πρώτα ένα χαλαρό Θεσσαλονικιώτικο ποτάκι στο Famous (έχω πιει έναν ωκεανό κάποτε εκεί!) και από κει για κινηματογράφο. Την συγκεκριμένη ταινία την περίμενα πως και πως! Είχα δει μια παρουσίαση στην τηλεόραση και μου είχε κάνει κάτι! Διαβάζω και ένα σχετικό post στην roadartist και κόλλησα! Είδαμε λοιπόν την Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον, μια ταινία που μου είπε πολλά, που με προβλημάτισε...

Μετά το τέλος της ταινίας, μας βρήκε παρέα να πίνουμε ποτάκι στο Partizane (δυστυχώς ήμουν με δέκατα και δεν το ευχαριστήθηκα όπως άλλες φορές... Μετά τις 3 συνήλθα κάπως!) και να συζητάω πράγματα με τον κουμπάρο που κανένας στο μαγαζί δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί! Το ξημέρωμα μας βρήκε στην Ναβαρίνου, στο Ψητό να τσιμπολογάμε!
Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που είμαι Σάββατο στην Θεσσαλονίκη και δεν κάνω έφοδο στην αγορά... Υπέρβαση!!! Αλλά είχα πιο σημαντικά πράγματα να κάνω! Μόνο για λίγο στο σούπερ μάρκετ για τα απαραίτητα κι από κει στο σπίτι να κάνω την παραγγελιά των αντρών: κοτόπουλο με κάρυ και κουσκούς μαροκινό με λαχανικά. Επιδόρπιο:ένα ταψί μιλφέϊγ από τα χεράκια μου, ειδικά αφιερωμένο στον Αντώνη... Με τρις μήνες καθυστέρηση! Φάγαμε του σκασμού, ήπιαμε δυο μπουκάλια Βίβλια Χώρα (κορυφαίο κρασί, το συνιστώ ανεπιφύλακτα!) και αρχίσαμε την μπιρίμπα! Κι επειδή με τον τύπο έχω ανοιχτούς λογαριασμούς από το καλοκαίρι του 2007, να ξέρεις ότι η παρτίδα δεν τελείωσε και θέλω ρεβάνς!!! Η ώρα περνάει και εμείς έχουμε πωρωθεί άσχημα. Το τραπέζι μας όμως δεν θα μας περιμένει! Μπουζούκια (λίγο πιο εκλεπτυσμένα) στην Barbarella με πολύ καλή παρέα (σχεδόν...) να ακούσουμε Ολυμπίου (δεν τρελάθηκα...) και Αξά! Όσοι ζουν στην Θεσσαλονίκη ξέρουν τον Αξά και τον γουστάρουν τρελά! Το έχει αφάνταστα ο τύπος, φοβερά επικοινωνιακός ήξερε ακριβώς τι θέλει ο κόσμος, πως ξεσηκώνετε! Το κλείσαμε κι αυτό και είπαμε μετά από 3 μπουκάλια Jameson να χτυπήσουμε καμιά μπουγάτσα για να στρώσει το στομάχι! Κατά τις 7 και κάτι που ήμουν ξαπλωμένη στον καναπέ μου (έχω αρχίσει να έχω δικαιώματα!) έλεγα στον εαυτό μου ότι την Κυριακή δεν θα βάλω σταγόνα αλκοόλ στο στόμα μου και κάπως έτσι με πήρε ο ύπνος...
Η Κυριακή είχε ξημερώσει την ώρα που έπεφτα για ύπνο κι όταν ξύπνησα η λιακάδα κρατούσε γερά. Ένα καφεδάκι χαλαρά στο σπίτι κι από κει στην Μπότσαρη, στον Γιώργο από την Συρία για ουζάκι και καλό μεζέ! Ρεβυθοκεφτέδες καταπληκτικοί, χταπόδι λιαστό και γενικά γεύσεις με προσωπικότητα! Παρέα με τους άντρες ήπια, έφαγα και κάπνισα (ναι, όλως παραδόξως το έκανα κι αυτό!) όσο κι αυτοί! Τους είπα ότι θα με χαλάσουν, θα χάσω κάθε ίχνος θηλυκότητας μαζί τους! Γι' αυτό κι αυτοί μου έφεραν έναν ναργιλέ, μου γύρισε το μάτι ανάποδα (βαρύ πράμα!) και κάπου στο έβδομο ποτήρι Μαγεία τους είπα ότι δεν αντέχω άλλο και θέλω να ξαναγίνω κοριτσάκι!

Έτσι μας βρήκε το απογευματάκι στην Αριστοτέλους στο Box για καφεδάκι. Βρήκαμε κι άλλη παρέα (Βάσω την έλεγαν την κοπέλα Αντώνη μου!) και πιάσαμε κουβέντα για την ταινία, την βραδιά στα μπουζούκια, το πόσο άκυροι μπορεί να είναι κάποιοι άνθρωποι και άλλα τέτοια σχετικά με το τριήμερο. Εννοείται ότι η κουβέντα αυτή δεν έγινε με καφέ, αλλά με δυο-τρία ποτηράκια Drambuie κι όταν πλέον γυρίσαμε σπίτι σκεφτόμουν ότι ευτυχώς κράτησα την υπόσχεσή μου να μην πιω τίποτε που έκανα το ξημέρωμα της Κυριακής! Άραξα στον καναπέ μου, σχεδόν έλιωσα κι άκουγα τα παιδιά να βάζουν μουσική και να χαζολογούν... Μέχρι που κοιμηθήκαμε.
Αυτές τις στιγμές δεν τις αλλάζω με τίποτε, νομίζω ότι γι' αυτές τις στιγμές ζούμε τελικά! Τις στιγμές που έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που γουστάρουμε, που αγαπάμε, που τα λέμε καλά! Κλείνω αυτό το post με το τραγούδι που έκλεισε την βραδιά, μετά από αυτό δεν είπαμε κουβέντα, μόνο καληνύχτα...


ΥΓ= Τα πνευματικά δικαιώματα του τίτλου του post ανήκουν σε δυο ανθρώπους: στο ευφυέστατο γκαρσόν που έγραψε στον λογαριασμό "μαγεία κουβάς" και στον Αντώνη που τον απαίτησε!