Το βαλς των χαμένων ονείρων...

Γυρίζεις σπίτι μετά από ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο. Οι μπαταρίες είναι γεμάτες. Η κούραση μπορεί να είναι μεγαλύτερη από πριν, αλλά δεν πειράζει. Μ' αρέσει αυτή η κούραση! Κούραση από βόλτες, παρέες, κουβέντες μ' ανθρώπους που αγαπάς. Δεν το έχεις κάθε μέρα αυτό! Άλλοι άνθρωποι δεν το έχουν ζήσει ποτέ αυτό...
Ένας άνθρωπος μου έλειψε πολύ αυτό το Σαββατοκύριακο και λυπάμαι που είναι τόσο μακρυά (τελικά είμαι τυχερή που βρίσκομαι μακρυά απ' τους φίλους μου, αλλά σε απόσταση αναπνοής!), αλλά χαίρομαι που υπάρχει στην ζωή μου! Μας έλειψες ρε κουμπάρε!
Και πού είσαι; Φιλενάδα, αν σε πίκρανα λιγάκι χθες μ' αυτά που σου είπα, συγνώμη! Μια συγνώμη από καρδιά, ξέρεις ότι δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Θέλω όμως στους ανθρώπους που αγαπώ, να μπορώ να λέω ότι μ' ενοχλεί, ότι με πονάει... Όχι άλλα πτώματα στην ντουλάπα! Ξέρεις εσύ... Α! Και περιμένω να φτιάξεις την σχέση σου με το τηλέφωνο, για να μην χανόμαστε! Άλλωστε η γνωστή τριάδα κάνει πάντα τα καλύτερα "μνημόσυνα"!!!
...Και τώρα μπορώ να χαλαρώσω... να ξεκουραστώ... με μια μελωδία που μου θυμίζει το παρελθόν... τα παιδικά μου χρόνια... σαν να βγήκε από Ελληνική ταινία... τόσο οικία... μια μελωδία χωρίς τέλος... μπορεί να παίζει η ίδια φράση ξανά και ξανά... χωρίς να γίνεται βαρετή ή μονότονη... με γεμίζει ηρεμία... ίσως μια γλυκιά μελαγχολία.. μάγος ο Χατζιδάκις......

Καλή εβδομάδα σε όλους!