Roma (Part I)

Αυτό το ταξίδι φάνηκε από την αρχή ότι θα είναι τέλειο! Από την στιγμή που μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε στο αεροδρόμιο, είχες την αίσθηση ότι ήσουν σε λεωφορείο, που πηγαίνει τα παιδάκια πενταήμερη! Ε! Όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο και συναντήσαμε ένα τσούρμο σχολεία, που όντως πήγαιναν πενταήμερη, ήμουν κι εγώ σίγουρη ότι ήμασταν στην δική μας, αποκλειστική πενταήμερη! Το αεροπλάνο απογειώθηκε και εγώ είχα δίπλα μου την Βασούλα, που φοβόταν τρελά! Είχε αρπάξει το χέρι μου και είχε στραγγαλίσει τον καρπό μου... Τι να κάνεις όμως; Γι' αυτό δεν είναι οι φίλοι; Απλά της είπα ότι αν το δει να μπλαβιάζει, δεν πειράζει... Απλά θα χρειαζόταν να μου το κόψουν μετά!!! Φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Ρώμης στις 5 το πρωί! Ακολουθήσαμε την συνοδό μας για να πάρουμε τις αποσκευές μας, αλλά σαν πολύ σχετική η τύπισσα μας έβγαλε εκτός αεροδρομίου χωρίς να έχουμε καμία βαλίτσα! Σούπερ; Τέτοια ασχετίλα δεν έχω ξανασυναντήσει! Αφού ξαναπεράσαμε τον έλεγχο, αυτή τη φορά για να μπούμε στο αεροδρόμιο, βρήκαμε επί τέλους τις βαλιτσούλες μας! Τις φορτώσαμε στο λεωφορείο και αράξαμε για έναν καφέ... Ποιον καφέ δηλαδή, που όταν δεν ξέρεις να τον ζητήσεις, δεν έχει καφέ! Ευτυχώς δεν πίνω καφέ!!!

Πρώτη μας στάση η Piaza Navona. Βέβαια στις 7 το πρωί δεν συναντάς ψυχή...

Μια από τις ομορφότερες πλατείες της Ρώμης μόνο για πεζούς, στολισμένη με 3 συντριβάνια, την εκκλησία Σαντ' Αγκνέζε και όμορφες καφετέριες. Το μεσαίο συντριβάνι (και το πιο εντυπωσιακό για μένα) είναι το συντριβάνι των τεσσάρων ποταμών και σχεδιάστηκε από τον Μπερνίνι. Τα αγάλματα που περικυκλώνουν το συντριβάνι συμβολίζουν τους τέσσερις ποταμούς που αντιπροσωπεύουν τις ηπείρους: ο Γάγγης (Ασία), ο Δούναβης (Ευρώπη), ο Ρίο ντε λα Πλάτα (Αμερική) και ο Νείλος (Αφρική). Ανάμεσα τους ο οβελίσκος είναι μια απομίμηση από την Ρωμαϊκή εποχή.Και το άλλο συντριβάνι, μαζί με μας!

Επειδή όμως ήταν πολύ πρωί και δεν είχαν ανοίξει ούτε τα καφέ για να πιούμε ένα καφεδάκι, είπαμε να κάνουμε μια πρώτη βόλτα. Εγώ που το είχα ψάξει από πριν, είχα διαβάσει τον οδηγό μου και είχα επηρεαστεί από τα post της Αννούλας, πρότεινα να πάμε προς το κάστρο Σαντ' Άντζελο.

Το κάστρο αυτό το σχεδίασε ο Αδριανός για μαυσωλείο, ενώ ο Αυρήλιος το έκανε μέρος του τοίχους της πόλης. Αποτελούσε το παπικό κάστρο για 1.000 χρόνια και μια γέφυρα επέτρεπε στους πάπες να καταφεύγουν σ' αυτό σε περιόδους κρίσης. Η γέφυρα που οδηγεί στο κάστρο.
Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά στο κάστρο, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην Piaza Navona για καφεδάκι. Αράξαμε σ' ένα τραπεζάκι έξω (έχουμε και μια καπνίστρια στην παρέα και εκεί επιτρέπετε μόνο σε εξωτερικούς χώρους το κάπνισμα), πήραμε το πρωινό μας ρόφημα και απολαύσαμε τον ήλιο! Το ραντεβού μας με το γκρουπ ήταν στη μια και μια που είχαμε χρόνο ξεκινήσαμε για την περιοχή Trastevere. Μια από τις χιλιάδες βρύσες που συναντάς στην πόλη. Αυτήν την συναντήσαμε στην διαδρομή προς το Trastevere.
Μου είχε μιλήσει ένας φίλος για την περιοχή αυτή, κάτι σαν την δική μας πλάκα: στενά δρομάκια, πλακόστρωτα, με μικρά γραφικά μαγαζάκια. Ήμασταν όμως λίγο κομμάτια, περπατήσαμε πολύ και δεν είχαμε κουράγιο για φωτογραφίες! Επιστρέψαμε προς το σημείο του ραντεβού και αράξαμε για φαγητό. Οι Ιταλοί τρώνε πολύ νωρίς για τα δικά μας δεδομένα και είπαμε να το παίξουμε και μεις Ιταλιάνες! Το μαγαζί το συνιστώ σε όποιος επιλέξει να ταξιδέψει στην Ρώμη και για την ποιότητα του φαγητού του (μιααααααμ!!!) και για τις πολύ καλές τιμές του! (Primo, Corso Vittorio Emanuelle & Via Dei Baullari)
Next stop Βατικανό και ακόμα πιο συγκεκριμένα μια ξενάγηση στον Άγιο Πέτρο.

Μας έδωσαν ακουστικά για την ξενάγηση και μεις βρήκαμε ευκαιρία για παιχνίδι...

Πολύ παιχνίδι... Μέσα στο Βατικανό. Η εκκλησία του Αγίου Πέτρου. Παντού συναντάς συντριβάνια, ακόμα και στο Βατικανό. Οι φρουροί του Βατικανού. Οι στολές που φορούν λένε ότι σχεδιάστηκαν από τον Μιχαήλ Άγγελο. Μέσα στον ναό.Τι να πει κάποιος γι' αυτό το αριστούργημα; Ο μεγαλύτερος ναός που έχω δει ποτέ! Και ο επιβλητικότερος! Μέχρι εδώ φτάνει η Αγιά Σοφία!
Για την ολοκλήρωση του χρειάστηκαν 500 χρόνια! Πολλά από τα μάρμαρα που βρίσκονται εδώ, προήλθαν από το Κολοσσαίο!Η Πιέτα του Μιχαήλ Άγγελου. Έχει χάρη αλλά και λύπη, επιβλητικότητα αλλά και κομψότητα. Το προστατεύει μια γυάλινη επιφάνεια, από τότε που του επιτέθηκε κάποιος (νόμιζε ότι ήταν ο Χριστός!) και προκάλεσε φθορά στην μύτη και στα δάχτυλα της Παναγίας!

Ο θόλος που σχεδίασε ο Μιχαήλ Άγγελος.

"Συ βόσκεις τα αρνιά, συ ποιμαίνεις τα προβάτια Χριστού".Η Αποκαθήλωση του Καραβάτσιο. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι από μια μικρή απόσταση, σου δίνει την αίσθηση του ζωγραφικού πίνακα! Δεν είναι όμως, όλα τα έργα που βρίσκονται στον ναό είναι ψηφιδωτά!
Συνεχίζετε...