Είναι μεσημέρι. Έχει μια υπέροχη ησυχία στην γειτονιά. Λατρεύω την ησυχία! Σας το 'χω πει ποτέ; Έχω αράξει στο μπαλκόνι, παρέα με το laptop μου (να 'ναι καλά το ίντερνετ to go!) και διαβάζω τους φίλους μου. Αλλού αφήνω σχόλια (όταν έχω κάτι να πω) και αλλού απλά διαβάζω, κουνάω το κεφάλι μου και πάω παρακάτω. Μου έχει λείψει πολύ ο κόσμος των blog. Εδώ ένιωθα πάντα ελεύθερη. Ελεύθερη να γράψω ότι θέλω, να επικοινωνήσω με όποιους θέλω, να μοιραστώ απόψεις και συναισθήματα.
Οι φίλοι μου με ρωτάνε γιατί απέχω. Ξέρουν ότι πάντα εδώ βγάζω κάτι από μένα. Και αυτόν τον καιρό περισσότερο από τα blog, μου λείπει ο χρόνος για τον εαυτό μου. Μου λείπει ο χώρος μου. Μου λείπει η ηρεμία. Και εκεί που λέω ότι είμαι καλά, ότι ισορρόπησα πάλι... Εκεί κάτι με κλονίζει!
Πρόσφατα έμαθα ότι είμαι κάτι σαν μπαμπούλας! Ξέρετε; Αυτό που τρομάζεις τα μικρά παιδάκια για να μην κάνουν σκανταλιές, για να τρώνε όλο τους το φαγητό; Αυτό! Μην γελάτε μ' αυτό που γράφω ντε! Αυτό είμαι λέμε! Δεν ξέρω πως να νιώσω γι' αυτό. Περήφανη που έχω προσδιοριστεί σ' αυτή τη ζωή ή όχι; Νομίζω ότι θα προτιμούσα να ήμουν η Μπου! Μπορώ να γίνω η Μπου; Θέλω να γίνω τώρα η Μπου!!! Ναι, το ξέρω. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω αλλιώς, μόνο με χιούμορ. Ξέρω ντε! Και με υπομονή. Έχω λίγη ακόμα... Θα επανέλθω!
Υ.Γ.1= Δεν πειράζει αν δεν καταλαβαίνετε! Αρκεί που "εκτονώθηκα"...
Οι φίλοι μου με ρωτάνε γιατί απέχω. Ξέρουν ότι πάντα εδώ βγάζω κάτι από μένα. Και αυτόν τον καιρό περισσότερο από τα blog, μου λείπει ο χρόνος για τον εαυτό μου. Μου λείπει ο χώρος μου. Μου λείπει η ηρεμία. Και εκεί που λέω ότι είμαι καλά, ότι ισορρόπησα πάλι... Εκεί κάτι με κλονίζει!
Πρόσφατα έμαθα ότι είμαι κάτι σαν μπαμπούλας! Ξέρετε; Αυτό που τρομάζεις τα μικρά παιδάκια για να μην κάνουν σκανταλιές, για να τρώνε όλο τους το φαγητό; Αυτό! Μην γελάτε μ' αυτό που γράφω ντε! Αυτό είμαι λέμε! Δεν ξέρω πως να νιώσω γι' αυτό. Περήφανη που έχω προσδιοριστεί σ' αυτή τη ζωή ή όχι; Νομίζω ότι θα προτιμούσα να ήμουν η Μπου! Μπορώ να γίνω η Μπου; Θέλω να γίνω τώρα η Μπου!!! Ναι, το ξέρω. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω αλλιώς, μόνο με χιούμορ. Ξέρω ντε! Και με υπομονή. Έχω λίγη ακόμα... Θα επανέλθω!
Υ.Γ.1= Δεν πειράζει αν δεν καταλαβαίνετε! Αρκεί που "εκτονώθηκα"...
Υ.Γ.2= Βάσουλα σου το έταξα και θα το έχεις σύντομα: Roma part III, άλλωστε αυτό δεν θα ξεχαστεί έτσι εύκολα!
10 σχόλια:
Ναι ναι εισαι μπαμπουλας... για την ακριβεια εισαι το μπου του μπαμπουλα: εγω ειμαι το μπα (ξερεις το μακροσυρτο, βαριεστημένο μπαααααα), και ελπιζω καποιος λιγοτερο φαλτσος απο μενα ειναι το μελωδικό λα. Κι ολοι μαζι κανουμε ενα μπαμπουλα. Που ταράζει την ησυχια. Ημαρτον κυριε. Τι ακουω η τρελλη και τρελαινομαι...
Το πως έγινες μπαμπούλας δεν το ξέρω, αλλά Boo δεν μπορείς να γίνεις γιατί εγώ είμαι η Boo, χεχε!
Μην ανησυχείς πάντως, όλοι χανόμαστε από τα blogs μας κατά διαστήματα. Όσοι είναι πιστοί αναγνώστες του blog σου όμως δεν σε ξεχνάνε! :)
Αλλο και τούτο πάλι. Ακου Μπαμπούλας.
Πάντος την ησυχία την απολαμβάνω και εγώ, μαζί με ένα καφεδάκι στό μπαλκόνι μου, αλλά που τέτοια τύχη.
Καλημέρα
βρε παντατοτες μπαμπουλας ησουν:χαμηλωσε τον ηχο της τηλεορασης ο μπαμπουλας!η σβησε το φως ο μπαμπουλας!ποιος μπηκε στο δωματιο του μπαμπουλα και αφησε την πορτα ανοιχτη;θα μας τσακισει!αλλα εγω σε λατρευω!πρωτον γιατι εισαι εσυ.δευτερον γιατι αν δεν υπηρχαν μπαμπουλες οι "καλοι" ανθρωποι θα εχαναν εντελως το τακτ τους και τον σεβασμο στον διπλανο και στον προσωπικο του χωρο.ε μη μας κατσουν και στον σβερκο!!!μπορεις ακομη να ερθεις, οι μπαμπουλες ΑΕ(αθηναιος-επαρχειωτησα)παντοτε θα σε περιμενουν με αγαπη και λαχταρα!φιλακια μικρουλα
ωωωχχχχ ο μπαμπουλας!παμε παλι:"βρε ΠΑΑΝΤΟΤΕΣ..." και"προσωπικο ΤΟΥΣ χωρο" και "ΕΠΑΡΧΕΙΩΤΙΣΣΑ".ουουφφφ... το εσωσα;
Αν τρομάζεις αυτούς που ΠΡΕΠΕΙ να τρομάξεις, τότε να είσαι απλώς χαρούμενη.
Αμάν με τα τσόλια!
(Αυτό το τελευταίο πάει στα δικά μου, όπως καταλαβαίνεις και δεν ξέρω αν σχετίζεται με τα σου)
Μπαμπούλας μωρό μου...είσαι για αυτούς που βολεύονται να σε βλέπουν έτσι!
επομένως...
δεν μας καίγεται και καρφί!
Αν είσαι εσύ μπαμπούλας...κάτι άλλοι τι είναι>???
Φρανκεστάιν???
Μάλλον....
φιλί!σματς!
*Princess
Κάτι είναι κι αυτό. Έχω παρέα σ' αυτό που είμαι και μάλιστα την καλύτερη! Άντε να βρούμε και το λα να συμπληρωθεί ο μπαμπούλας!
Φιλάκια πολλά πριγκηπέσα μου!
*DaNaH
Αχου! Εσύ είσαι η Boo; Μου φαίνεται θα βγουν μαχαίρια Δανάη μου!!!
;-)
Καλημερούδια!
*Alexis B
Κι εγώ την απολαμβάνω Αλέξη μου την ησυχία, αφού να φανταστείς και τώρα αραχτή στο μπαλκονάκι μου είμαι! Σούπερ!!!
Καλημέρα!
*Ανώνυμος
Μπαμπούλα από μπαμπούλα διαφέρει! Είναι άλλο πράγμα όταν επιλέγεις να είσαι μπαμπούλας και άλλο όταν κάνεις προσπάθειες (είναι πάνω από μένα όλο αυτό, τόση υπομονή, χωρίς κουβέντα και καβγάδες!) και σε κάνουν μπαμπούλα από μόνοι τους!
Anyway, τα έχουμε πει αυτά εμείς, δεν χρειάζεται να πρήζουμε και τον κόσμο!
Όσο για τον Μπαμπούλα ΑΕ, το ξέρω ότι υπάρχει και με περιμένει! Κι εγώ σας αγαπώ... Στο καλό, πάλι βούρκωσα και είμαι πολύ ευσυγκίνητη τελευταία...
Φιλάκια αδερφάκια μου!
*fvasileiou
Πες τα Φώτη μου να εκτονωθείς, αυτό το ποστ είχε αυτό το χαρακτήρα! Βέβαια δεν νομίζω ότι τα δικά μου σχετίζονται με τα δικά σου, αλλά εγώ μαζί σου είμαι!
Πέρα απ' την πλάκα, πραγματικά δεν θέλω να τρομάζω αυτούς που προσπαθούν να τρομάξουν... Το 'χω μπλέξει πολύ!
Φιλιά!
*glaykidarling
Νομίζω Γλαύκη μου, αν και δεν ξέρεις τι ακριβώς συμβαίνει, ότι άγγιξες το θέμα με τον σωστότερο τρόπο... Βολεύονται!
Φιλί και σε σένα darling!
Ησυχία στην γειτονιά μου δεν υπάρχει ποτέ! Μόνο θόρυβοι, φωνές, αυτοκίνητα κλπ κλπ κλπ..
Να μια ουσιαστική διαφορά ...
Θα γκρινιάξω εγώ τώρα!! :)
Φιλάκια!
Αυτά είναι τα καλά της επαρχίας roadartist μου, μπορείς κάπου-κάπου να απολαμβάνεις στιγμές ησυχίας!
Φιλάκια!
Δημοσίευση σχολίου