Barcelona (Part I)

I' m back!!! Καλά, όχι ακριβώς σήμερα. Έχω μέρες που γύρισα, αλλά λίγο η δουλειά, λίγο το χαζόπρόβλημα που μου έβγαλε ο υπολογιστής και πολεμούσα μέρες να βγάλω άκρη, λίγο οι κοινωνικές υποχρεώσεις (Πάσχα βλέπεις και πρέπει να δεις κάθε φίλο και συγγενή που έχει έρθει για λίγες μέρες)... Α! Ναι βρε, ξέχασα και να ευχηθώ: Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη σε όλους τους συνοδοιπόρους στο μπλογκοχωριό.
Να σας πω τώρα για την Βαρκελώνη; Όχι τίποτε άλλο, αλλά θα σκάσω! Θα σας πω λοιπόν ότι είναι μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ευρώπης! Πραγματικά την ερωτεύεσαι από την πρώτη στιγμή. Λατρεύω Αυστρο-Γερμανία, αλλά για χειμώνα ή Χριστούγεννα. Όχι πως με χάλασε που είδα άνοιξη τους κήπους του παλατιού ανθισμένους στην Βιέννη, αλλά η άνοιξη θέλει ήλιο και ζέστη της μεσογείου. Βέβαια θα μου πεις ότι η ανάγκη μου για ταξίδι ήταν τόσο μεγάλη, που όπου και να μ' έστελνες κάπως έτσι θα αντιδρούσα. Γι' αυτό από την στιγμή που περάσαμε τον έλεγχο στο αεροδρόμιο, πετούσα ήδη από χαρά!!!

Και αφού μπήκαμε στο αεροπλάνο, όλα πλέον έμοιαζαν κοντινά... Πρώτη στάση στο λόφο Montjuic (Μονζουίκ ή Εβραϊκό βουνό), όπου το 1992 έγιναν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Ξέρετε εκεί που η Πατουλίδου πήρε το χρυσό "...για την Ελλάδα ρε γαμώ το!..."

Ο πύργος της τηλεφωνίας (κάτι σαν τον αντίστοιχο πύργο του Ο.Τ.Ε. της Θεσσαλονίκης) σχεδιασμένος και κατασκευασμένος από τον Καλατράβα.

Το Palau Sant Jordi, το κλειστό στάδιο από ατσάλι και γυαλί που σχεδιάστηκε από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Αράτα Ισοζάκι με χωρητικότητα 17.000 ατόμων και αποτελεί την έδρα της ομάδας μπάσκετ της Βαρκελώνης. Τι το αξιοσημείωτο έχει αυτό το στάδιο; Δεν έχει καθόλου κολώνες να στηρίζουν την τεράστια οροφή του! Μην με ρωτάτε πως γίνεται αυτό, αν και μηχανικός πραγματικά δεν έχω ιδέα!

Τι είναι αυτές οι άθλιες (κατ' εμέ πάντα!) κολόνες; Η σπιανάδα, ένα σουρεαλιστικό δάσος από τσιμεντένιες και μεταλλικές κολόνες, σχεδιασμένες από την Άικο Ισοζάτι, σύζυγο του αρχιτέκτονα που έφτιαξε το στάδιο.

Το Ολυμπιακό στάδιο που αρχικά χτίστηκε για τους Ολυμπιακούς του 1936, οι οποίοι ακυρώθηκαν εξαιτίας του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ξανά χτίστηκε για τους Ολυμπιακούς του 1992, αλλά διατήρησαν την νεοκλασική του πρόσοψη. Σήμερα είναι έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας Espanyol.

Εδώ απλά ξύπνησε ο καλλιτέχνης μέσα μου! Ένα υπέροχο δέντρο στον λόφο του Montjuic.
Η ώρα δεν έχει πάει ακόμα δέκα και δεν έχει ανοίξει ακόμα τίποτε. Ναι, ναι! Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, τίποτε στην Βαρκελώνη δεν λειτουργεί πριν τις δέκα. Ούτε τα τουριστικά (μουσεία, αξιοθέατα κλπ), ούτε τα καταστήματα. Δύσκολα έβρισκες για πιεις ακόμα και καφέ! Αφού περπατήσαμε λιγάκι στον λόφο του Montjuic, κατευθυνθήκαμε στο λιμάνι όπου θα περιμέναμε να ανοίξει το L' aquarium.

Λίγο πριν, συναντήσαμε ένα υπέροχο γλυπτό του πολυαγαπημένου μου Άντι Γουόρχολ Νομίζω ότι ονομάζεται "Το φιλί", αλλά δεν είμαι και απόλυτα σίγουρη.

Και λίγο πριν το L' aquarium μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, στον Καθεδρικός της Βαρκελώνης.

Ένα μουσείο δίπλα στον Καθεδρικό, που δεν μπήκαμε ποτέ μέσα! Η πόρτα του είναι σχεδιασμένη από τον Gaudi.

Ο ιδρυτής της Καταλονίας... Δεν θυμάμαι κάτι άλλο!!!

Επί τέλους, στον στόχο μας! Το μεγαλύτερο ενυδρείο της Ευρώπης! Τώρα θα σας δείξω ψαράκια και άλλα υδρόβια, αλλά εκτός απ' τα βασικά μην περιμένετε πολλά από τις γνώσεις μου!

Δεν ξέρω αν είναι ζωάκι ή φυτό της θάλασσας, αλλά ήταν υπέροχο!

Μερικοί ιππόκαμποι ή αλογάκια της θάλασσας.

Αυτό το ψαράκι είναι θυμωμένο!

Κι αυτό είναι το πιο όμορφο ψαράκι που είδα!

Και το κορυφαίο όλων; Ο Νέμο και ο πρώτος του ξάδερφος!

Κι ένας καρχαρίας κολυμπάει πάνω από τα κεφάλια μας.

Εγώ δύτης! Πως μου πάειειειειει!!!

Και μια τελευταία φωτογραφία πριν φύγουμε, στο στόμα του κήτους!

Έξω απ' το ενυδρείο είδα κάτι που λάτρεψα. Σ' ολόκληρη την πόλη υπάρχουν ποδήλατα, που εξυπηρετούν μόνο τους μόνιμους κατοίκους της πόλης. Χρησιμοποιούν κάτι σαν κάρτα, παίρνουν ένα ποδήλατο από οποιαδήποτε γειτονιά (υπάρχουν παντού) και το αφήνουν στο σημείο προορισμού τους. Καθ' όλη την διάρκεια της μέρας κυκλοφορούν βανάκια, που μεταφέρουν ποδήλατα ώστε να μην μείνει κάποια "στάση" χωρίς ποδήλατα! Φοβερό, ε;
Έχει όμως ήδη μεσημεριάσει και έχει βγει αρκετή κούραση. Ταξιδεύαμε από τις 4 τα ξημερώματα, δεν είχαμε κοιμηθεί όλο το βράδυ και έπρεπε κάποια στιγμή να πάμε στο ξενοδοχείο.

Θα σας δείξω μόνο την θέα από το δωμάτιο μας που την λάτρεψα! Κάθισα πολλές φορές στο παράθυρο και χάζεψα το συντριβάνι και το παλάτι.
To be continued...

Υ.Γ.1= Ελπίζω να μην μου βγει πολλά Parts, δεν έχω σκοπό να σας κουράσω...
Υ.Γ.2= Στο ενυδρείο έβγαλα πάνω από 100 φωτογραφίες, αλλά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρουν πολλούς τα ψαράκια...