Χθες βράδυ ξέμεινα σπίτι, πράγμα πολύ σπάνιο τελευταία και κόλλησα στο χαζοκούτι! Και λέω κόλλησα γιατί είχε Λαζόπουλο! Εύστοχος και καυστικός, όπως πάντα άλλωστε. Αυτό που μου άρεσε όμως πιο πολύ ήταν το φινάλε που ακούει στο όνομα Νίκος Παπάζογλου! Ένας τραγουδοποιός παρεξηγημένος ή ίσως όχι παρεξηγημένος, αλλά ένας τραγουδοποιός που έχει κάνει τις επιλογές του! Ζει και εργάζεται στην Σαλονίκη, έχει την δική του εταιρεία παραγωγής και δεν έχει ανάγκη καμία πολυεθνική που θα τον βάλει σε καλούπια! Καλούπια που ορίζουν την σωστή εμφάνιση του καλλιτέχνη και που απαιτούν τα εύκολα σουξέ. Ο άνθρωπος αυτός αντιστάθηκε και αντιστέκεται ακόμα, έχει ένα κοινό που τον ακολουθεί χρόνια και που αγαπάει την δουλειά του! Δεν θεωρεί ότι η καριέρα συνδέεται αναπόσπαστα με την Αθήνα (όπως και ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, κα)... Όλα πια πρέπει να συμβαίνουν εκεί; Δεν υπάρχει ζωή πέρα απ' αυτήν; Έχουν λιγότερα δικαιώματα αυτοί που ζουν στον Έβρο ή στην Κρήτη, στην Φλώρινα ή στο τελευταίο ακριτικό νησάκι του τόπου μας; Πότε επιτέλους θα αρχίσει κάποιος να ασχολείται με τους ανθρώπους που ζουν εκτός των τειχών; (Ξέφυγα λιγάκι, ε;)
Πόσες φορές δεν τον είδα live, πόσες φορές δεν πήρα cd του, πόσες φορές δεν έκλαψα μαζί του για έναν έρωτα που τελείωσε; Ποίον στίχο να θυμηθώ; Μάλλον αυτόν που αγαπώ περισσότερο...
"..... Δεν θέλω να 'μαστέ ούτε φίλοι, ούτε εχθροί.
Θέλω να μη θυμάμαι και όταν ξυπνήσω το πρωί
να είσαι εκεί για να μου πεις να μη φοβάμαι...."
2 σχόλια:
Είδα τον Λαζόπουλο, άκουσα πως θα είχε τον Παπάζογλου καλεσμένο,αλλά στις διαφημίσεις ...με πήρε ο ύπνος κι έγειρα..χιχιχι...
Παρ'όλα αυτά μου αρέσει πάρα πολύ, όπως και στον άντρα μου :))
Έχασες το καλύτερο Νιόβη μου! Δεν πειράζει όμως, γιατί το Σάββατο έχει επανάληψη! Ελπίζω να μην σε πάρει ο ύπνος πάλι ;)
Δημοσίευση σχολίου