Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Κ.Τ.Ε.Λ.

Ξέρετε τι σημαίνουν τα αρχικά Κ.Τ.Ε.Λ.; Ήρθε η ώρα να σας ανοίξω τα μάτια!!! Για όσους λοιπόν δεν το γνωρίζουν ήδη:

Κούραση
Ταλαιπωρία
Έως
Λιποθυμίας

Αποφάσισα να κατέβω Αθήνα για να δω την αδερφή μου. Είχαμε να κάνουμε κάτι δουλειές για τον γάμο, ήταν και το τριήμερο και είπα να το συνδυάσω. Έκανα όμως το τραγικό λάθος να πάω μέχρι Θεσσαλονίκη για να πάρω το λεωφορείο! Είναι μεγάλο το ταξίδι και βαριέμαι να οδηγώ τόσες ώρες χωρίς να έχω έναν άνθρωπο να πω μια κουβέντα! Άσε που σκέφτηκα ότι θα έχει κίνηση και είναι καλύτερα να είμαι χαλαρή στο κάθισμά μου, παρά φρένο - γκάζι - συμπλέκτης! Τι τα θες όμως; Έξι και κάτι ώρες καρφωμένος στο κάθισμα ενός λεωφορείου, δεν είναι ότι καλύτερο! Απίστευτη στενότητα χώρου, να μην μπορείς να απλώσεις τα ποδαράκια σου! Είχα μια κρυφή ελπίδα ότι θα κάθομαι μοναχούλα και θα καταφέρω να ανοίξω το laptop μου, να παίξω κανένα παιχνιδάκι ή να δω καμιά ταινιούλα, αλλά τζίφος!
Άσε που έχεις και τον κάθε άσχετο μπροστά - πίσω - πλάι που τον πιάνει μια απίστευτη λογοδιάρροια και είσαι αναγκασμένος να ακούς ότι του κατεβάζει η κούτρα του! Όπως και το κάθε ενοχλητικό κοριτσάκι (και γω ανήκω εκεί!) που στέλνει μηνύματα και μιλάει στο τηλέφωνο όλη την ώρα! Πως να περάσει όμως το ρημάδι το ταξίδι; Όταν πήγαινα είχα δίπλα μου μια κοπέλα, φοιτήτρια μάλλον, που μίλησε από 10 φορές τουλάχιστον με την κάθε φίλη της... και είχε πολλές φίλες, πιστέψτε με, για να κανονίσουν την βραδινή τους έξοδο! Έμαθα κάθε λεπτομέρεια, τι ρούχα θα φορέσει, τι παπούτσια! Αγχώθηκα και λίγο, γιατί δεν είχαν ρεύμα και πως θα μπορούσε να ετοιμαστεί το κορίτσι για να βγει έξω!!! Πέρασα δύσκολο βράδυ! Στην επιστροφή η κοπέλα που καθόταν δίπλα μου, μιλούσε μια ώρα περίπου με την κολλητή της, η οποία την είχε συνοδεύσει μέχρι τα Κ.Τ.Ε.Λ. και η συνομιλία τους ξεκίνησε πριν ξεκινήσει το λεωφορείο και ενώ η μια ήταν μέσα και η άλλη έξω και έβλεπε η μια την άλλη! ...Και υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει φιλία!!! Βέβαια και γω δεν πήγα πίσω! Μίλησα αρκετά, ειδικά στην επιστροφή! Προσπαθούσα να μιλάω όμως πολύ χαμηλόφωνα και ελπίζω να μην άκουγαν οι γύρω μου τι έλεγα!
Το χειρότερο όλων όμως είναι όταν είσαι στην εθνική, νησίδα στην μέση, τρις λωρίδες πάνε τρις έρχονται και ο οδηγός πηγαίνει με 90! Γιατί χρυσέ μου άνθρωπε; Είπαμε να είμαστε προσεκτικοί, αλλά γιατί μας σπας τα νεύρα; Δηλαδή αν πήγαινες με 110, που είναι μέσα στο όριο, θα ήταν τραγικό;
Μετά απ' όλα αυτά, ένα ξέρω: ότι θα κάνω πολύ καιρό να μπω σε λεωφορείο! ...Και ότι μετά από ένα τέτοιο ταξίδι λατρεύω το αυτοκινητάκι μου απίστευτα πολύ!!!

12 σχόλια:

fvasileiou είπε...

Καλημέρα ταλαίπωρη Σοφία!

Χρησιμοποιώ κι εγώ τα ΚΤΕΛ συχνά, για λόγους παρόμοιους με τους δικούς σου. Και πάντα έχω την ίδια απορία: Γιατί δεν βγάζουν 1-2 σειρές καθισμάτων (4 ή 8 καθίσματα λιγότερα), ώστε να είμαστε πιο άνετα;
Και στην Βουλγαρία ακόμα τα λεωφορεία είναι πιο άνετα!

fvasileiou είπε...

Ωχ, έγραψα τα παραπάνω όντας στο άλλο μέηλ μου.

Μικρό το κακό...

Σοφία είπε...

Α! Αυτό το 'χω σκεφτεί πολλές φορές και το 'χω φιλοσοφήσει! Τα Κ.Τ.Ε.Λ. φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά! Συσφίγγουν τις σχέσεις μας! Είσαι πολύ αχάριστος κι εσύ, όπως κι εγώ που παραπονιέμαι!
Καλημέρα συνάδελφε Φώτη!

Σοφία είπε...

Μικρό...
Είχα ήδη καταλάβει ότι ήσουν εσύ!

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Δηλαδή απο ολόκληρο τριήμερο σου έμεινε η ταλαιπωρία στα ΚΤΕΛ;Πω πω..πρέπει να πέρασες πολύ χάλια κούκλα μου..Λυπάμαι αν ειναι έτσι.
:(
Πάντως στο θέμα της ανεσης στα κτελ έχω να σου πώ οτι συνήθως όταν ταξιδεύω με κτελ και μιλάω στο κινητό μου πολύ επηρεάζω και τους διπλα μου και αρχιζουν να μιλανε και αυτοι πολυ..;)

Ανώνυμος είπε...

βρε τι σουμελλε να παθεις στην επιστροφη!! αν συνταξιδευαμε παντως, θα ημουν ο αγαπημενος σου επιβατης! στα πολυωρα ταξιδια κοιμαμαι μετα του mp3 player!!
xaxa

Σοφία είπε...

Η ταλαιπωρία ήταν στο πήγαινε και στο έλα, το υπόλοιπο τριήμερο ήταν πάρα πολύ καλό! Περιείχε πολλές βόλτες στα μαγαζιά, βόλτες για φαγητό, καφεδάκια, περιηγήσεις σε μέρη που δεν είχα ξαναδεί, συναντήσεις με παλιούς φίλους και γνωριμίες με νέους φίλους που ελπίζω να γίνουν καλοί!
Καλησπέρα Νικολάκη μου!

Σοφία είπε...

Lifewhispers θα 'σουν ο αγαπημένος διπλανός μου σε ταξίδι! Κι εγώ συνήθως κάπως έτσι ταξιδεύω... εκτός κι αν με παίρνουν συνέχεια τηλέφωνο!!! χαχα!
Καλό απόγευμα να 'χεις!

Γκρινιάρης είπε...

Με πρόλαβε η lifewhispers. Γιατί καλό μου κορίτσι δεν είχες ένα mp3 να βρεις κι εσύ την ησυχία σου;

Όσο για το πόσο πήγαινε το ΚΤΕΛ, μην διαμαρτύρεσαι, γιατί αν θυμάμαι καλά 90km/h είναι το ανώτατο όριο για τα λεωφορεία! Το 120 είναι στα επιβατηγά (Ι.Χ. κλπ).
Δε λες καλά που δεν έτυχες σε κανέναν Schumacher να τα δεις όλα;

If...ιγένεια είπε...

Ταλαιπωρία σε όλο της το μεγαλείο.. Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα.. ;p

Σοφία είπε...

Νόμιζες ότι δεν θα είχα ακουστικά στα αφτιά μου; Ποτέ! Απλά δεν μπορώ να το έχω στο τέρμα, με ξεκουφαίνει!
Όσο για τα χλμ των λεωφορείων, νομίζω ότι το 90 είναι υπερβολικό!
Καλημέρα γκρινιάρη μου!

Σοφία είπε...

Ταλαιπωρία δεν θα πει τίποτε!
Καλημέρα Ιφ!