Η εκδίκηση...

Τετάρτη πρωί και έχω ραντεβού με την Ρούλα, να πάμε στην wind να δηλώσουμε τα καρτοκινητά μας. Από καιρό το ακούμε, πρέπει λέει για να μπορέσουμε να τα διατηρήσουμε.. Λες και η εξάλειψη της τρομοκρατίας θα ξεκινήσει από μας! Η κοπέλα στο κατάστημα θέλει φωτοτυπίες της αστυνομικής ταυτότητας και δεν μπορεί να μας την βγάλει αυτή. Παίρνουμε τα ποδαράκια μας και πάμε στο κοντινό βιβλιοπωλείο. Φτάνουμε στο ταμείο (άσχετο, αλλά 40 λεπτά για 2 φωτοτυπίες; Ήμαρτον λέμε!) και βλέπω μια τεράστια αφίσα με το όνομα του αγαπημένου μου πάνω... "Γιάννης Ξανθούλης - Η εκδίκηση της Σιλάνας".

Από το οπισθόφυλλο:
Όταν αποφάσισα να κάνω μυθιστόρημα τα τριάμισι από τα οχτώ συνολικά χρόνια που διήρκεσε η επεισοδιακή εφηβεία μου στην επαρχία, συναντήθηκα με ένα φάντασμα: την κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου. Ένα πρόσωπο που πίστευα πως είχε κυοφορηθεί μέσα στην ταλαίπωρη επαγγελματική μου μήτρα απέκτησε σάρκα και οστά. Ήξερε όσα ήξερα, θύμωνε με όσα θύμωνα κι αγαπούσε τον τρόπο με τον οποίο αγαπούσα ότι αγάπησα.
Στο βιβλίο αυτό, με την αυτοβιογραφική ολισθηρότητα, η Σιλάνα Σαλιάγκουμε εκδικείται οξύνοντας την μνήμη μου για πράγματα που νόμιζα ότι είχαν παραγραφεί στο πέρασμα των δεκαετιών και των παραλλαγών της αλήθειας. Γ.Ξ.

Δεν θα ξεκινήσω να εξυμνώ τον συγγραφέα... Είναι άλλωστε γνωστή η λατρεία μου γι' αυτόν! Απλά θέλω να πω, ότι παρ' ότι είμαι βουτηγμένη στα ξενύχτια, βρήκα χρόνο και κυριολεκτικά ρούφηξα κάθε σελίδα του! Ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό, που όμως μέσα του βρήκα στοιχεία από πολλά βιβλία του Ξανθούλη που έχω διαβάσει. Βρήκα μέσα στις σελίδες του στιγμές που έζησε ο πρωταγωνιστή του αγαπημένου μου βιβλίου "Η Δευτέρα των αθώων", κάτι από "Το πεθαμένο λικέρ", κα. Νομίζω ότι το έχω αναφέρει ξανά: τον Ξανθούλη ή θα τον μισήσεις απ' την πρώτη του σελίδα ή θα τον λατρέψεις, όπως εγώ! Για μένα λοιπόν το βιβλίο αυτό ήταν απλά καταπληκτικό! Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!