Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Σημεία των καιρών...

Πριν δυο χρόνια, που ταξίδεψα στην Νέα Υόρκη, επισκέφτηκα την κολλητή της μαμάς μου. Ξέρετε, η κολλητή που την ξέρεις σχεδόν από τότε που γεννήθηκες, που μένει ένα δρόμο πίσω από σένα, που παίζατε μαζί, που ζήσατε την εφηβεία μαζί, τα πρώτα σκιρτήματα... Η γυναίκα αυτή ξεκίνησε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 60 με μια φωτογραφία στο χέρι για την Αμερική, για να παντρευτεί τον άντρα της φωτογραφίας. Ναι! Το έχουμε ξανακούσει αυτό και το έχουμε δει στην ταινία του Βούλγαρη "Οι νύφες". Για καλή της τύχη ο άνθρωπος που συνάντησε αποδείχθηκε καλός, εργατικός, οικογενειάρχης...Έχουν κάνει 2 παιδιά και 4 εγγόνια και ζούνε πλέον αρμονικά, συντροφιά ο ένας με τον άλλο.
Στα χρόνια που ζούμε τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Οι γνωριμίες δεν γίνονται με αλληλογραφία, με χάρτινες φωτογραφίες... Τώρα γνωρίζεις ανθρώπους μέσα από μια οθόνη υπολογιστή. Μιλάς, ανταλλάσεις απόψεις και πλάθεις την άποψη σου για τον άλλο. Ξέρω ζευγάρια που γνωρίστηκαν μέσα σ' ένα chat room. Ζευγάρια που αντάλλαξαν e-mail. Ζευγάρια που ταξίδεψαν πολλά χιλιόμετρα για να βρεθεί ο ένας κοντά στον άλλο. Ζευγάρια που έχουν παντρευτεί, που έχουν παιδιά, που ζουν ευτυχισμένα.

Βέβαια γνωρίζω και περιπτώσεις ανθρώπων που γνωρίστηκαν μέσω ίντερνετ και συγκεκριμένα μέσω blog και δεν κατάφερα απολύτως τίποτε. Ίσως γιατί πολλές φορές προσπαθούμε να βγάλουμε, να παρουσιάσουμε κάτι άλλο απ' αυτό που είμαστε. Ίσως γιατί δεν γίνετε πάντα να δένει το γλυκό. Ξέρω όμως και περιπτώσεις ανθρώπων (πρόσφατα διάβασα μια σ' ένα blog και πραγματικά ελπίζω να ευδοκιμήσει!), που ταίριαξαν, που νιώθουν ο ένας να συμπληρώνει τον άλλο.
Τέλος ξέρω ανθρώπους που γνωρίζονται, που συναστρέφονται καθημερινά, που νιώθουν έλξη ο ένας για τον άλλο, αλλά δεν έχουν τα κότσια να το εκφράσουν, δεν τολμούν να κάνουν το βήμα... Γιατί μην ξεχνάμε ότι αυτό που είμαστε, δεν αλλάζει! Ξέρω λοιπόν άνθρωπο που έκανε ερωτική εξομολόγηση μέσα από το msn, γιατί δεν είχε την πυγμή που χρειάζεται ένας άντρας. Είναι κι αυτό σημείο των καιρό! Μπορεί να ακούγετε χαριτωμένο, αλλά ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να σταθεί όπως πρέπει στα καλά, πως μπορεί να είναι στα κακά; Δηλαδή το ακόμα χειρότερο; Ο ίδιος άνθρωπος δεν είχε τα αρχ....... να χωρίσει την σύντροφο του, που του φέρθηκε άψογα και της έστειλε απλά ένα ηλίθιο, ψυχρό και απρόσωπο μήνυμα!!! Γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν καρδιά μου, ή μπορείς να ζεις ή το βάζεις στα πόδια με την πρώτη δυσκολία! Γι' αυτό μην στεναχωριέσαι γι' αυτόν. Δεν αξίζει! Είσαι σαφώς καλύτερη, γιατί μπορούσες πάντα να λες αυτό που σκέφτεσαι, αυτό που θες! Γιατί εσύ τα παντελόνια που φοράς τα τιμάς...

Υ.Γ.1= Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα 2-3 άτομα που βοήθησαν στην μετακόμιση, η βοήθεια ήταν πολύτιμη! Κι ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα γι' αυτούς που τάζουν και μετά σε κρεμάνε...
Υ.Γ.2= Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελένη, που ενώ δεν ανήκει στους κολλητούς, μου στάθηκε! Τελικά είχες δίκαιο σε πολλά απ' αυτά που είπες... Θα κρατήσω και την συμβουλή, ο χρόνος...
Υ.Γ.3= It' s good to be back! Μερικές ώρες μόνο, αλλά τα στρουμφάκια μου με περίμεναν, μου έφτιαξαν τσιπουράκι, μου έκανα καλή παρεούλα, μα πάνω απ' όλα μου έφτιαξαν την διάθεση! Τι ευλογία να έχεις ανθρώπους γύρω σου...

7 σχόλια:

U.S. είπε...

έχω φίλη που χώρισε το γκόμενό της μέσω email. έχω φίλη που τη χώρισε ο γκόμενός της μέσω sms. δεν είναι τεράστια μαλακία να κρύβεσαι πίσω από μια συσκευή, είτε για να πεις "σε γουστάρω", είτε για να πεις "σε χωρίζω". τα new media είναι για να μας διευκολύνουν, αλλά όχι για να γίνονται η ζωή μας!
θα συμφωνήσω με το ΥΓ.3! να έχεις πάντα καλούς ανθρώπους γύρω σου :)

Σοφία είπε...

*U.S.
Δεν σε πιστεύω!!! Την ώρα που εγώ είμαι στο δικό σου blog, εσύ αφήνεις μήνυμα στο δικό μου! Τυχαίο; Δεν νομίζω!
;-)
Αυτό ακριβώς ήθελα να περάσω κι εγώ, να χρησιμοποιούμε τα media, αλλά να μην φτάνουμε σε σημείο να χάνουμε την ανθρωπιά μας!
Να σου πω κάτι; Οι καλοί φίλοι είναι το αλάτι της ζωής και γω δεν ζω χωρίς αλάτι...
Φιλί!

U.S. είπε...

αλάτι και ζάχαρη, κάνουν κακό σε μεγάλες ποσότητες, αλλά είναι υπέροχα όταν ξέρεις να τα διαχειριστείς! καλό σκ να έχουμε!

Princess είπε...

Οι ανθρωποι ειναι αυτο που ειναι, κι αυτο δεν αλλαζει με οποιον τροπο κι αν προσεγγιζει ο ενας τον αλλο... το ψεμα εχει κοντα ποδαρια σοφακι μου, ειτε μεσω ιντερνετ, ειτε face to face...
Και ναι, ειναι καλο να εχεις γυρω σου ανθρωπους που ειναι αληθινοι και σαγαπανε!

fvasileiou είπε...

Εκείνοι που κατηγορούν όσους γνωρίζονται μέσω Facebook, Twitter, Blog, MySpace κτλ, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι μπορεί το κομπιούτερ να είναι μηχάνημα, αλλά η ανθρώπινη καρδιά έχει την δύναμη να δημιουργεί συναίσθημα πραγματικό και ζεστό και μέσα/μέσω από αυτό.

Σοφία είπε...

*U.S.
Αλάτι και ζάχαρη να μας νοστιμίζουν την ζωή! Βέβαια εννοείται ότι πρέπει να προσέχουμε τις καταχρήσεις! Καλό σουκού!

*Princess
Πολύ μου άρεσε Βιβίκο μου αυτό με τα κοντά ποδαράκια!
;-)
Φιλιά!

*fvasileiou
Φώτη μου δεν κατηγορώ αυτούς που γνωρίζονται μέσω υπολογιστή, πως θα μπορούσα άλλωστε όταν κι εγώ το έχω κάνει κανά 2 φορές. Άλλωστε ο υπολογιστής πλέον είναι κομμάτι της ζωής μας και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά! Κατηγορώ μόνο αυτούς που χάνουν την ανθρωπιά τους και κρύβονται πίσω από ένα άψυχο μηχάνημα, αυτούς που δεν μπορούν να μείνουν στο ύψος των περιστάσεων... Και γαμώ το, μας χρειάζεται ακόμα ένα ίχνος ανθρωπιάς!!!
Φιλιά!

Αννα είπε...

Καλημέρα Σοφάκι!!!
Τα δικα μου τα ξέρεις...Μέσα απο ενα ιστολόγιο και απο ενα σχόλιο που έστειλα για πλάκα είμαι τώρα στον υπολογιστη του καλου μου και ειμαι πολυ πολυ ευτυχισμενη...Μεχρι να βρεθουμε απο κοντα περασαμε 1,5 μήνα μιλώντας ώρες ατέλειωτες στο μσν και στο τηλεφωνο που οταν συναντηθηκαμε ενιωθα σαν να ημουν μαζι του μηνες...
Σε εποχη πριν το ιντερνετ και τα κινητα μπουν στη ζωη μας ο πρωτος μου ερωτας με χωρισε μεσω τηλεφωνου βρισκοντας και μια πολυ φθηνη δικαιολογια...Χρονια αργοτερα 2 σχεσεις στη σειρα δεν ειχαν τα κοτσια να με κοιταξουν στα ματια και να μου πουν "εως εδω ηταν" Απλα αρχισαν σιγα σιγα να εξαφανιζονται...Ειχα πονεσει πολυ τοτε..Οχι για το χωρισμο τόσο,οσο γιατι δεν με σεβαστηκαν σαν ανθρωπο...Τι να πεις...Εχω μαθει να λεω οτι αισθανομαι. Και ακομα και αν αυτο ισως εχει πληγωσει καποιον/α στη συνεχεια ειμασταν μια χαρα γιατι εκτιμησαν την ειλικρινεια μου.
Ουφ...Αυριο επιστρεφω Κρητη και είμαι καπως..Σε χαιρετω και θα τα λεμε!!!
Ποτε ερχεται το νεο μελος;;;