Όλα αλλάζουν...

Το ξυπνητήρι χτύπησε. Η Έλσα σήκωσε το κεφάλι της και κοίταξε την ώρα. Ήταν 6:15... Σε 45 λεπτά πρέπει να φύγει για την δουλειά της. Μια δουλειά που με απλά λόγια θα την έλεγες τέλεια. Τέσσερα χρόνια τώρα εξελισσόταν σταθερά και το μόνο σίγουρο ήταν ότι θα έφτανε πολύ ψηλά. Πως όμως να σηκωθεί απ' το κρεββάτι της; Ακόμα αντηχούσε στα αφτιά της ο καβγάς τους. Οι φωνές του! Ποτέ ξανά δεν τον είχε ακούσει να φωνάζει έτσι. Πως ένας άνθρωπός φτάνει σ' αυτήν την κατάσταση; Φώναζε χωρίς να ακούσει τι του λέει. Πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια μαζί, χωρίς προβλήματα, χωρίς καβγάδες και ξαφνικά (ενώ την προηγούμενη μέρα της έλεγε χαριτολογώντας ότι έλεγε στους συναδέλφους του τα καλύτερα γι' αυτήν!) ξεσπάει πάνω της χωρίς λόγο. Είναι πιεσμένος απ' την δουλειά του και ξεσπάει πάνω της! Ένας καβγάς, ένα εμπόδιο και το βάζει στα πόδια. Της μίλησε σκληρά, της είπε πως δεν θέλει να την ξαναδεί, πως έτσι είναι καλύτερα και για τους δυο τους... Και ποιος είναι αυτός; Ο Θεός για να αποφασίζει τι είναι καλύτερα γι' αυτής; Η δική της άποψη δεν μετρούσε;

Άνοιξε της πόρτα του σπιτιού της και έφυγε. Του τηλεφωνούσε και της το έκλεινε. Του έστελνε μηνύματα και του ζητούσε να βρεθούν. Ήταν όμως σίγουρη... Από εγωισμό και μόνο, από την στιγμή που της είπε τέλος δεν θα ξαναγυρνούσε. Το είχε κάνει κι άλλες φορές στο παρελθόν του. Κι αυτή δεν πρόλαβε να του πει τίποτε. Ούτε αυτό που λαχταρούσε... Κι αύριο ήταν το ραντεβού της στο γιατρό. Δεν ήξερε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα, αλλά ήξερε πως όποιο κι αν ήταν, από δω και πέρα ήταν μόνη της, έπρεπε να το περάσει μόνη της. Μόνη της... Βαριά κουβέντα... Την προηγούμενη φορά που είχε ξανασυμβεί, κάπου στην αρχή της σχέσης τους, είχε προσπαθήσει να του το κρύψει. Τότε αυτός ήταν τρυφερός, υποστηρικτικός και της είπε πως ήταν κάτι που αφορά και τους δυο. Ήταν 100% στο πλευρό της. Και τώρα; Τώρα μόνη της... Μάλλον έπρεπε να παρατήσει την τέλεια δουλειά της, την ζωή της στην Αθήνα και να πάει στην επαρχεία στους γονείς της. Μπορεί να είχε να αντιμετωπίσει την κατακραυγή του κόσμου (έτσι έχουν τα πράγματα εκεί), αλλά πάντα ήταν δυνατή σε τέτοιες καταστάσεις. Άλλωστε εκεί θα είχε την υποστήριξη των γονιών της, μια θεσούλα στην δουλειά του αδερφού της... Όλα φάνταζαν τόσο μίζερα, αλλά πολλές φορές δεν έχεις άλλη επιλογή.

Επιλογή; Όχι, δεν έπρεπε να κάνει τώρα καμία επιλογή. Θα ήξερε σήμερα, μετά το ραντεβού με τον γιατρό της. Τώρα έπρεπε απλά να σηκωθεί απ' το κρεββάτι της, η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να πάει στην δουλειά της...