I' m back............

Επέστρεψα από την ξενιτιά με γεμάτες τις μπαταρίες! Γεμάτες εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, όλα διαφορετικά απ' αυτά που έχω συνηθίσει! Πόλεις πιο κρύες, πιο υγρές, πιο σκοτεινές (σε σύγκριση με την ηλιόλουστη Ελλαδίτσα μας!) πάντα όμως πόλεις όμορφες! Ανθρώπους πιο οργανωμένους, πιο ευγενικούς, πιο ήρεμους, πάντα όμως ανθρώπους που έχουν να σου δώσουν τόσα πολλά (μόνο αν ξέρεις να παίρνεις αυτά που μπορεί ο καθένας να σου προσφέρει).

Kάθε φορά που επιστρέφω βρίσκομαι σε μια κατάσταση νιρβάνα! Δεν ξέρω τι να πρώτο περιγράψω, τι να πρώτο πω γι' αυτά που είδα, γι' αυτά που γεύτηκα! Είδα λοιπόν τρεις πόλεις και αμέτρητα Χριστουγεννιάτικα παζάρια! Η πρώτη φωτογραφία είναι απ' το παζάρι του Μανχάϊν. Είναι μαγικό όλο αυτό, με τους στολισμούς, τα ξύλινα σπιτάκια, τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, τα γλυκά, τα λουκάνικα (πολύ λουκάνικο, απορώ πως δεν είναι όλοι με χοληστερίνη στο φουλ!) και ζεστό κρασί! Όταν μου πρωτόπαν για το ζεστό κρασί κόντεψα να ξεράσω (και κόκκινο που δεν μ' αρέσει και ζεστό; Δεν ενθουσιάστηκα στην ιδέα...). Όταν όμως το δοκίμασα τρελάθηκα! Πρώτα απ' όλα βοηθάει πολύ να αντιμετωπίσεις το κρύο! Από εκεί και πέρα όμως είναι κάτι φοβερό!
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το σπίτι του Γκέτε στην Φραγκφούρτη Τι νομίζατε, μόνο για ψώνια πήγα; Όχι, όχι! Εκπολιτίστηκα και λιγάκι!

Αυτή είναι η αυλή από το σπίτι του Γκέτε.

Χριστουγεννιάτικα δέντρα στην Φραγκφούρτη, γεμάτα λαμπάκια. Τα σπίτια γύρω φτιάχνουν ένα τελείως διαφορετικό τοπίο, καθώς και τα ξύλινα σπιτάκια απ' το Χριστουγεννιάτικο παζάρι.

Κάθε παζάρι και ένα καρουσέλ! Τα λατρεύω τα καρουσέλ, με τα φωτάκια τους, τις Χριστουγεννιάτικες μελωδίες και τα παιδάκια που χαίρονται!

Τόσα γλυκά!!! Πόσο κιλά θα γυρίσω πίσω;

Όχι μόνο καρουσέλ, αλλά και μύλος υπέροχα φωτισμένος, όπως και η πόλη.

Τα πολυκαταστήματα έχουν απίστευτους στολισμούς! Όπως τα κουνέλια που παίζουν μουσική και τον κορμό - σπίτι για τα σκιουράκια!

Χαϊδελβέργη και ένα γλυπτό άλλης αισθητικής!

Στο παλάτι του Φρειδερίκου... συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με τον πολιτισμό και την κουλτούρα των Γερμανών.. τα ψώνια μπορούν να περιμένουν...

Άποψη της Χαϊδελβέργης από ψηλά... Όλα είναι έργο τέχνης στα μάτια μου!

Ναι, ναι κι άλλο παζάρι! Ξεποδαριάστηκα σας λέω!

Μια ομορφιά ήταν όλα! Βέβαια δεν θα μπορούσα να ζήσω εκεί για πάντα, νυχτώνει στις 3:οο το μεσημέρι, έχει απίστευτη υγρασία που σου τρυπάει το κόκαλο και δεν υπάρχει ίχνος ήλιου... και που ζω το μισό χρόνο με κατάθλιψη στην χώρα του ήλιου, φανταστείτε τι θα πάθαινα εκεί!!! Καλώς ήρθα λοιπόν και εις άλλα ταξιδάκια με υγεία... σύντομα!!!