Εφηβικά ατοπ(οι)ήματα!!!

Στην χθεσινή μου βόλτα στην blogόσφαιρα, διάβασα μια απόπειρα του blogόφιλου Φώτη http://fvasileiou.wordpress.com/ (όπως λέμε παλιόφιλου!) στα μικρά του χρόνια, να γράψει στίχους για έναν φίλο του. Θυμήθηκα τις δικές μου εφηβικές απόπειρες, μέσα από πόνο και ανεκπλήρωτους έρωτες!... Γιατί είχα μεγάλο ρεκόρ σε ανεκπλήρωτους έρωτες! Ποιος άλλωστε δεν είχε κάνει ανάλογες απόπειρες στην εφηβεία του; Έψαξα αρκετά χθες βράδυ για να βρω κάποιο "ποίημα" απ' αυτά που είχα γράψει, αλλά δεν τα κατάφερα! Είχα όμως υποσχεθεί στον Φώτη ότι θα του αφιερώσω ένα! Γι' αυτό έστυψα το μυαλό μου και κάτι ψιλοθυμήθηκα, που μάλιστα ο τότε δικός μου φίλος Δημήτρης είχε μελοποιήσει... τρομάρα μας!!! Κάπου πρέπει να βρίσκετε μια κασέτα! Τι αναμνήσεις μου ξύπνησες Φώτη!!! Το παραθέτω όπως το θυμάμαι και όσο θυμάμαι. Παρακαλώ να είσαστε επιεικείς στην κριτική σας, το ξέρω ότι είναι λιγάκι παιδαριώδες, αλλά ήμουν μικρή (ακόμα είμαι μικρή βέβαια!), άμυαλη (αυτό ευτυχώς το ξεπέρασα!!!) και πονεμένη για έναν Τάσο (που να βρίσκεται άραγε αυτή η ψυχή;)! Επιτρέπω βέβαια στον Βασίλη να το ξεφτιλίσει όπως μόνο αυτός ξέρει!!!

Τα μάτια σου τα μαύρα, τα μεγάλα,

με πότισαν φαρμάκι στάλα-στάλα.

Να σε δω και στο λεπτό ας τυφλωθώ,

μόνο η εικόνα σου να μείνει στο μυαλό!

.

Δεν θέλω άλλα δάκρυα, δεν θέλω.

Δεν θέλω άλλους καημούς να υποφέρω.

Κάπου εδώ είχε έναν στίχο ακόμα, αλλά το αλτσχάϊμερ δεν μ' αφήνει να τον θυμηθώ!!!

.......................................................................................................

Φεύγω...... πάω να κρυφτώ...... και ίσως περνούσα για σοβαρός άνθρωπος...... αλλά τώρα...... τζίφος λέμε!!!

Καλημέρα σε όλους!