Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Ερωτήματα...

Είναι πολλά αυτά για τα οποία αναρωτιέμαι σ’ αυτή τη ζωή. Ερωτήματα που σίγουρα έχουν περάσει απ’ το μυαλό πολλών. Πως μπορεί λοιπόν ένας άνθρωπος να είναι τυχοδιώκτης; Πως φτάνει σε σημείο να σκοτώνει κόσμο για να έχει αυτός οικονομικές απολαβές; Πατάς επί πτωμάτων για να «χτίσεις» την δική σου ζωή; Και πες μου και κάτι πιο απλό σε παρακαλώ αγαπημένε μου φίλε: πως κοιμάσαι κάθε βράδυ; Πως κλείνει τα μάτια σου και αφήνεις το κεφάλι σου να πέσει στο μαξιλάρι; Έχεις απαλλαγεί απ’ όσα μας βαραίνουν, από τύψεις και ενοχές; Έχεις την καρδιά σου καθαρή; Την συνείδηση σου; Κι όμως είναι κάτι που έχουμε συνηθίσει να το βλέπουμε. Όχι ότι αυτό μου λύνει τα ερωτήματα αυτά, αλλά… Και τώρα ρε άθλιες τύπε; Τώρα τι; Για να σώσεις το τομάρι σου, θάβεις μαζί σου κι άλλους δυο; Όχι δυο τυχαίους ανθρώπους. Είναι οι άνθρωποι που χρόνια τώρα σε στήριζαν. Είναι οι άνθρωποι που ήταν δίπλα σου στα προβλήματα σου. Είναι τα αδέρφια σου ρε!!! Το καταλαβαίνεις αυτό; Εγώ όχι……
Θα τους πάρεις μαζί σου στην κόλαση;……

3 σχόλια:

roadartist είπε...

Και εγώ τελευταία τα έχω παίξει με όλα αυτά που αντικρίζω τόσο συχνά πλέον.. Σπανίζουν τελικά οι άνθρωποι!

U.S. είπε...

σίγουρα έχουν απαλλαγεί από κάθε ίχνος τύψεων...
είναι να απορείς...
ερωτήματα αναπάντητα..
καλησπέρα, κουκουβάου μου :)

Σοφία είπε...

*roadartist
Δεν μπορώ να πω ότι σπανίζουν. Απλά τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ακραίες συμπεριφορές και δεν ξέρω πως θα εξελιχθούν στο χρόνο!
Καλό σουκού φιλενάδα!

*U.S.
Εδώ ένα σπουργίτι πατάς με το αυτοκίνητο και το σκέφτεσαι καιρό, πως να απαλλαγείς από αυτές τις τύψεις;
Καλησπέρα skroutzάκο μου!