Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Μια φορά κι έναν καιρό...

Πες μου ένα παραμύθι! Πεεεεες μου!!! Δεν θέλω πρωτοτυπίες. Πες μου την κοκκινοσκουφίτσα, την χιονάτη, το ασχημόπαπο... Ή το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Θέλω να έχει πριγκίπισσες, δράκους και μάγισσες. Δεν σου ζητάω πολλά, μόνο ένα παραμύθι που να έχει καλό τέλος... Κι έτσι να γύρω και να αποκοιμηθώ... Πόσο καιρό έχω να ακούσω ένα παραμύθι!


Καμιά φορά ξυπνάει μέσα μου το παιδί! Και θέλει ειδική μεταχείριση... Όχι τρελά πράγματα. Απλά να αφήσεις όλα όσα έχεις να κάνεις και να ασχοληθείς λίγο μαζί μου ντε! Τι να κάνω; Θα κοιμηθώ πάλι χωρίς παραμύθι... Δεν πειράζει!
Καλό βράδυ σε όλα τα παιδιά που τους αρέσουν τα παραμύθια!!! Καλή βδομάδα να 'χουμε!

4 σχόλια:

DaNaH είπε...

Καλή εβδομάδα Σοφία μου! Ωραίο το ποστ! Κάτι παρόμοιο σκεφτόμουν και εγώ χθες. Όσο ήμουν μικρότερη βιαζόμουν να μεγαλώσω περισσότερο για να φύγω από το πατρικό μου και να αυτονομηθώ. Τώρα που έχω την αυτονομία μου, νιώθω, στο δικό μου σπιτάκι πια, σαν κοριτσάκι που ζω στο παραμυθάκι μου και είναι όλα υπέροχα! :)

U.S. είπε...

ναι, ένα παραμυθάκι να πάρει μακριά κάθε σκοτούρα...και να έχει και καλό τέλος! μόνο καλό τέλος :)
μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια σοφή και καλή κουκουβάγια...
φιλιά πολλά :))
καλή εβδομάδα να έχουμε!

Μαυρος Πητ είπε...

Τι να γράψω... No comment

Σοφία είπε...

*DaNaH
Εγώ Δανάη μου δεν θέλω να ζω στο παραμύθι, αλλά να μου διηγούνται παραμύθια... Ξεφεύγει το μυαλό από τα "δύσκολα"!
Καλή βδομάδα!

*U.S.
Αυτό είχα κατά νου, να πάρει τις σκοτούρες... Μου αρέσει πολύ το παραμύθι που ξεκίνησες να μου λες!!! Θα περιμένω και το καλό φινάλε!
;-)
Καλό βράδυ Διονυσάκο μου! Φιλί!

*Μαύρος Πητ
Τι να πεις Πέτρο μου; Αρκεί που πέρασες από δω! Καλό σου βράδυ!