Μου αρέσουν πολύ οι μεγάλες πόλεις. Όχι να ζω σ' αυτές (εκτός κι αν μιλάμε για την Θεσσαλονίκη), αλλά να τις εξερευνώ, να περνάω χρόνο σ' αυτές. Μου αρέσουν όμως ακόμα περισσότερο οι χώροι που ξεκινούν τα ταξίδια, δηλαδή τα αεροδρόμια, οι σταθμοί των τρένων, τα λιμάνια. Με τους σταθμούς των Κ.Τ.Ε.Λ. μόνο έχω ένα θεματάκι κι αυτό γιατί δεν αντέχω την βρωμιά που επικρατεί! Όσο κι αν ακούγετε ηλίθιο μου αρέσουν και οι αποχωρισμοί σ' αυτούς τους χώρους, γιατί έχω την ελπίδα ότι θα τους ακολουθήσουν επανενώσεις! Είναι για μένα μαγικό να σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι πέρασαν από κει, πόσοι ταξίδεψαν, πόσοι αποχωρίστηκαν κάποιον που αγαπούσαν, για ποιο ταξίδι κίνησαν... 
Το σπίτι του κολλητού μου στην Θεσσαλονίκη είναι κυριολεκτικά δυο βήματα από τον σταθμό των τρένων. Μου αρέσει τόσο πολύ να ανοίγω το παράθυρο και να χαζεύω τα τρένα που βρίσκονται εκεί. 
Κάποια είναι σχετικά καινούργια, αλλά έχει επέμβει ο άνθρωπος και τα έχει αλλάξει όψη.
Κάποια νομίζεις ότι βρίσκονται εκεί μια ολόκληρη ζωή, ότι έχουν δει πάρα πολλά. Κόσμο να πάει και να 'ρχεται. Ίσως ακόμα και πολέμους. Πλάθω ιστορίες με το μυαλό μου γι' αυτά! Αυτό όμως που με τρελαίνει είναι οι ήχοι που συνοδεύουν τα τρένα! Ποτέ δεν θα ξεχάσω το βράδυ που έφευγα για Αμερική. Δεν κοιμήθηκα λεπτό από την αγωνία μου! Το πέρασα να ακούω τα τρένα που φεύγαν και κάπου - κάπου έριχνα κλεφτές ματιές απ' το παράθυρο, για να "ρουφήξω" όσο περισσότερα χρώματα της νύχτας μπορούσα!
Υ.Γ.= Για να ξέρεις τι κάνω στο σπίτι σου όταν εσύ λείπεις! Αφιερωμένο καλέ μου...
Το σπίτι του κολλητού μου στην Θεσσαλονίκη είναι κυριολεκτικά δυο βήματα από τον σταθμό των τρένων. Μου αρέσει τόσο πολύ να ανοίγω το παράθυρο και να χαζεύω τα τρένα που βρίσκονται εκεί. Κάποια είναι σχετικά καινούργια, αλλά έχει επέμβει ο άνθρωπος και τα έχει αλλάξει όψη.Κάποια νομίζεις ότι βρίσκονται εκεί μια ολόκληρη ζωή, ότι έχουν δει πάρα πολλά. Κόσμο να πάει και να 'ρχεται. Ίσως ακόμα και πολέμους. Πλάθω ιστορίες με το μυαλό μου γι' αυτά! Αυτό όμως που με τρελαίνει είναι οι ήχοι που συνοδεύουν τα τρένα! Ποτέ δεν θα ξεχάσω το βράδυ που έφευγα για Αμερική. Δεν κοιμήθηκα λεπτό από την αγωνία μου! Το πέρασα να ακούω τα τρένα που φεύγαν και κάπου - κάπου έριχνα κλεφτές ματιές απ' το παράθυρο, για να "ρουφήξω" όσο περισσότερα χρώματα της νύχτας μπορούσα!Υ.Γ.= Για να ξέρεις τι κάνω στο σπίτι σου όταν εσύ λείπεις! Αφιερωμένο καλέ μου...
12 σχόλια:
Mα τι όμορφο.. μα τι όμορφο..
μα τι όμορφοοοοοοοοοοοοοο.. μα πόσο πολύ πολύ όμορφο...
Μα θέλω να ετοιμάσω βαλίτσα και να την κάνω..
Βρε φιλενάδα η ζωή είναι τόσο μα τόσο μικρή και οι στιγμές που αξίζουν βρίσκονται τόσο μακρυά από όλα αυτά που μας κατακλύζουν καθημερινά.. ΟΥΦ θέλω να ζήσωωω καλησπέρα .. πανέμορφο το ποστ..
Έχω πάθει πλάκα τώρα!!! Προμελετημένο το έγκλημα βλέπω! Κάτι σαν το "Ξέρω τί έκανες πέρυσι το καλοκαίρι"... μόνο που εγώ προφανώς δεν ήξερα τίποτα!!!
Υ.Γ. Για το ότι δεν κοιμήθηκες όλο το βράδυ φαντάζομαι ότι φταίει το βαρύ γεύμα στις 7 Θάλασσες! ;-)
50 μέτρα από το σπίτι μου είναι οι γραμμές του Ηλεκτρικού. Ο ήχος του τρένου, ιδιαίτερα αργά το βράδυ με ηρεμεί. Ωραίο ποστ
σε ταξιδευουν εστω και αν δεν εισαι σε αυτα.....
*roadartist
Να ζήσεις! Να ζήσεις όσα περισσότερα μπορείς! Σου το εύχομαι ολόψυχα!!!
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το ποστ μου! Φιλιά πολλά φιλενάδα!
*manolito
Γιατί έπαθες πλάκα; Ακόμα δεν με έχεις μάθει; Αφού ξέρεις την μανία μου με την φωτογραφία!
Υ.Γ.= Το βαρύ (και εκπληκτικότατο!) γεύμα, το ότι άφηνα πίσω τους φίλους μου και τους ανθρώπους που αγαπώ και άλλα πολλά που σίγουρα ξέρεις καλύτερα από κάθε άλλον! ;-)
*Pink Fish
Παρ' ότι είμαι περίεργη στον ύπνο (θέλω σκοτάδι και ησυχία), τον ήχο των τρένων τον απολαμβάνω! Δυστυχώς δεν τον έχω "κοντά" μου σε καθημερινή βάση...
Καλό βράδυ ψαράκι μου!
*γνωστοςαγνωστος
Έτσι ακριβώς! Έπιασες το νόημα του ποστ...
Καλό σου βράδυ άγνωστε!
Αχ, τα ταξίδια με το τραίνο αρέσουν και σε μένα τόσο πολύ! Και μόνο που μπορείς να σηκωθείς και να πας στο WC ό,τι ώρα θέλεις, δείχνει πόσο υπερτερούν των λεωφορείων...
Αλήθεια, γιατί οι σταθμοί των ΚΤΕΛ είναι τόσο βρωμεροί και τρισάθλιοι (με εξαίρεση της Σαλονίκης);
εγω παλι ειμαι του αεροπλανου..τα τρενα δεν τα παω και πολυ..λοιπον, τον τελευταιο καιρο οποτε σε διαβαζω εχω μια ακατανικητη αναγκη να κανω καποιο ταξιδακι, χοχο! Φιλακια, κουκουβαγια μου!!
http://www.youtube.com/watch?v=kuRbI4uhapo....ena mousiko dialeima dn vlaptei!!
*fvasileiou
Φώτη μου από μικρή αγαπούσα τα τρένα, τότε που δεν ήξερα τι θα πει αεροπλάνο! Μας έπαιρνε η μαμά μου κάθε Σεπτέμβρη και μας πήγαινε Θεσσαλονίκη στην έκθεση! Ωραία χρόνια...
Όσο για τους σταθμούς των ΚΤΕΛ, ακόμα το ψάχνω!
Καλημέρα!
*U.S.
Μα εννοείται ότι πλέον προτιμώ τα αεροπλάνα! Απλά τα τρένα είναι παλιά αγαπημένη συνήθεια!!!
Φιλιά!
*stefanakos
Ένα μουσικό διάλλειμα το ήθελα! Ψέματα να πω;
;-)
Πως είναι το δοντάκι σου;
Φιλιά!
Εγω πάλι μπήκα πρώτη φορά σε τρένο πριν 3 χρονια στη διαδρομή Άρνισσα Κοζάνη... Ο ηλεκτρικος στην Αθήνα δεν πιάνεται...Μου άρεσε πολύ η διαδρομή αλλά δεν έτυχε απο τότε να ξαναμπω. Πάντως οταν ανέβω ξανα προς τα κει θα προτιμησω το τρενο απο το ΚΤΕΛ
Πολύ ωραίο πόστ! Τα τρένα μου αρέσουν πολύ γιατί μου θυμίζουν μιαν άλλη εποχή ( ή τέλος πάντων θέλω να μου θυμίζουν). Τότε όπου η βασική μετακίνηση στην Ελλάδα γίνοταν με τρένα. Άνδρες και γυναίκες με καπέλα να συνωστίζονται... Σαν σκήνη απο το σίριαλ του Καρυωτάκη.
Προσωπικό μου " κόλλημα " είναι τα αεροδρόμια και ειδικά της Αθήνας. Μου δίνουν μια άλλη αίσθηση που στην κυριολεξία με παρασέρνει και με ταξιδεύει. :-)
Απο παιδι αγαπαω τα τραινα, εχω μεγαλωσει με το κοσμο τους και ειναι παρα πολλα αυτα με τα οποια τα χω συνδεσει. και η ζωη η ιδια ειναι σαν ενα τραινο που κυλα στις ραγες με προδιαγεγραμμενη πορεια. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ, και απλα... αφηνουμε το τραινο να κυλα. στο τελος της διαδρομης υπαρχει ο σταθμος και μετα το μηχανοστασιο. καλη ξεκουραση
Δημοσίευση σχολίου