Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Τα γιατί...

Υπάρχουν στιγμές στις ζωές όλων μας, που κάποια "γιατί" καρφώνονται στο μυαλό μας! Μας κυνηγούν και απαιτούν απαντήσεις. Κάποια τέτοια αδηφάγα "γιατί" έχουν καρφωθεί και στο δικό μου μυαλό. Ήταν μικρά κι ασήμαντα, αλλά όσο περνούσε ο καιρός (ποιος είπε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρό; ε;) έπαιρναν διαστάσεις τραγικές στο μυαλό μου! Έφτασαν σε σημείο να με πνίξουν... Εκεί κάπου άρχισε να παίρνει ανάποδες στροφές το φτωχό μου μυαλουδάκι! Αξίζει τελικά να φορτώνεις το μυαλό σου με τόσα γιατί; Που θα σου χρειαστούν οι απαντήσεις; Μήπως όλα είναι στο δικό σου χέρι; Μήπως πρέπει να πάρεις πάλι την ζωή σου στα χέρια σου;

Θέλω να πιστεύω ότι έφτασα εκεί! Που; Στο πάτο!!! Εκεί που πατάω γερά στα πόδια μου, δίνω ένα χαστούκι στον εαυτό μου (ευτυχώς στο παρελθόν μου την έχουν δώσει αυτή τη σφαλιάρα, άνθρωποι που αγαπώ πολύ!) και του λέω ότι πρέπει να συνεχίσει! Ανοίγω το μεγάλο ντουλάπι της ζωής μου, που ακόμα έχει πολύ χώρο, βάζω ότι με πείραξε τελευταία, ότι με προβλημάτισε και πάω παρακάτω! Ίσως ποιο κουρασμένη, πιο προβληματισμένη, πιο ανασφαλή, πιο προδομένη, πιο πληγωμένη... Αλλά σίγουρα πιο γεμάτη και πιο δυνατή! Γιατί; Γιατί είδα τις αντοχές μου για ακόμα μια φορά! Είδα ότι αντέχω παραπάνω απ' όσο πίστευα! Είδα ότι δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατή! Το ξέρω ότι αποτελεί κλισέ αυτή η φράση, αλλά τι άλλο μπορώ να πω;

Υ.Γ.1= Αυτό το post θα το πληρώσω ακριβά... Μου φαίνεται ότι πρέπει να ανοίξω καινούργιο blog, που δεν θα το ξέρει κανένας!
Υ.Γ.2= Αυτό το post είναι μια ευγενική προσφορά του άγνωστου γείτονα!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

SOS SOS παρακαλείστε όπως επικοινωνήσετε επειγόντως αύριο το πρωί[ε καλά..όχι και πολύ πρωί] με τρελή πατρινιά.Και μέχρι αύριο αφήστε τα γιατί στην ντουλάπα.Θα ξυπνήσετε και θα έχετε ρυτίδα στο αριστερό αυτί.
Φιλιά πολλά Σοφουλίνι μου και ότι είναι να πληρώσεις [για το ποστ λέω] μισός-μισός ο λογαρισμός!
Ααααα και μην το ξεχάσω! Στην υγειά του γείτονα! χαχα

Σοφία είπε...

Πρωί πρωί, σχεδόν χάραμα... μετά τις 11! Ξέρεις τι ωράρια έχω τελευταία!!! Αν είναι στο αριστερό αφτί, δεν πειράζει... Το σκεπάζουν τα μαλλιά!
Άσε! Εσένα θα σε βάλω να πληρώσεις άλλα! Αυτό θα το πληρώσω μόνη μου!!!
Στην υγειά του γείτονα λοιπόν!
Καλό βράδυ Νανά μου!

Ανώνυμος είπε...

Έχεις σκεφτεί ότι πολλές φορές τα "γιατί" βρίσκονται απλώς για να μας σπάνε τα νεύρα? Και συνήθως έρχονται σε ανύποπτο χρόνο, έτσι στο ξαφνικό. Τα πιο σίγουρα βήματα τα κάνουμε όταν πατάμε γερά στα πόδια μας... Καλό βραδάκι!

Σοφία είπε...

Τα δικά μου γιατί δεν ήρθαν σε ανύποπτο χρόνο και ακόμα περισσότερο, έχουν ένα-δυο σοβαρό λόγο που υπάρχουν! Πάντως σίγουρα καταφέρνουν να μου σπάνε τα νεύρα!!!
Ευτυχώς τα πόδια μου είναι ακόμα γερά, για πολλά σταθερά βήματα!
Καλό βράδυ uncle scrooge μου!

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=OfL7ldp_7Zg
Μουσικούλα?...και από πείρα σου λέω πως ναι ίσως θα ακούσεις αυτό το καταραμένο "στο είπα εγώ" μπλιαξ...αλλά κράτα το καβάτζα Κάποια στιγμή θα το πεις και εσύ χεχε
τροχός είναι ας φροντίσει να μην τον γυρίσει λέω εγώ τώρα η ξανθιά χαχαχα

fvasileiou είπε...

Τα "γιατί;" βασανίζουν και μένα. Και, παρότι ξέρω ότι δεν είναι δυνατόν ποτέ να απαντηθούν, δεν μπορώ να τα προσπεράσω.

Ο πάτος είναι μεγάλο σχολείο: Μας διδάσκει ότι πράγματα που σε στιγμές ευτυχίας νομίζαμε ότι θα μας σκότωναν αν μας συνέβαιναν, τελεικά τα αντέχουμε μια χαρά.

Κουράγιο Δύναμη Υπομονή

Σοφία είπε...

Δεν κάνει κακό να το ακούμε κάπου-κάπου...
Καλό βράδυ Μάνια μου!

Σοφία είπε...

Δεν τα προσπερνάω Φώτη μου, αλλά είναι δύσκολο που κάποια δεν θα απαντηθούν ποτέ!
Έτσι είναι, βλέπουμε τις δυνάμεις μας και τρίβουμε τα μάτια μας! Βέβαια από τις ατάκες που μπορούν να με φέρουν πέρα απ' τα όρια μου, είναι όταν μου λεν: "το ήξερα ότι είσαι δυνατή" και το λένε αυτοί που δοκιμάζει τις αντοχές μου!
Καλό βράδυ!