Γνωριμίες...

Τον Αλέξανδρο τον γνώρισα πριν χρόνια. Δουλεύαμε σε διπλανά γραφεία. Ήταν από τους ανθρώπους που δεν περνάει απαρατήρητος. Ψηλός και όμορφος. Με ωραίο σώμα, όχι αυτά του γυμναστηρίου, αλλά απλά ωραίο. Με ατημέλητα μακρυά μαλλιά, παρ' ότι εμένα μου αρέσουν οι κοντοκουρεμένοι άντρες. Και με υπέροχα γαλανά μάτια, χανόσουν στο βλέμμα του! Πάντα είχα μια ιδιαίτερη αδυναμία στα μπλε μάτια, αλλά του Αλέξανδρου ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία! Η σχέση μας ήταν τυπική, συναντιόμασταν στους διαδρόμους του κτιρίου, καλημεριζόμασταν και αυτό ήταν όλο. Δεν ήξερα σχεδόν τίποτε γι' αυτόν, πέρα απ' το αυστηρό, επαγγελματικό του παρουσιαστικό. Κλεισμένος πάντα σε σκούρα κουστούμια... Πως λατρεύω τα κουστούμια!

Με πλησίασε πρώτη φορά πριν από δυο μήνες. Το ύφος του ήταν αυστηρά επαγγελματικό. Δεν σου είπα τι δουλειά κάνει; Ασφαλιστής. Αποφάσισε να με προσεγγίσει για να μου κάνει μια επαγγελματική πρόταση. Του αρνήθηκα ευγενικά, μιας και δεν γνώριζε ότι ο αδερφός μου ασχολείται με ασφάλειες. Το γεγονός όμως αυτό μας έφερε πιο κοντά. Τώρα πλέον ο πληθυντικό και το "κυρία Ελπίδα" είχαν χαθεί και η απλή καλημέρα, είχε αντικατασταθεί από κάποιους διαλόγους... ... Διαλόγους που χωρίς να καταλάβω πως, ένα βράδυ μας οδήγησαν χαλαρούς να πίνουμε ποτό στο απέναντι μπαράκι. Έμαθα πράγματα γι' αυτόν που δεν τα ήξερα. Μόλις είχε χωρίσει με την γυναίκα του. Ήταν παντρεμένοι για πάντα... Ούτε κι αυτός θυμόταν πόσα χρόνια ήταν μαζί μ' αυτή τη γυναίκα! Οι τρόποι του ήταν υπέροχοι. Πάντα γλυκός και διακριτικός. Ήξερε πως να πλησιάσει μια γυναίκα, τι να της πει ή μάλλον τι θέλει να ακούσει η γυναίκα αυτή! Τα εννοούσε άραγε ή ήταν λίγο παραπάνω γαλίφης λόγο της επαγγελματικής του ευφράδειας; Δεν μπορούσα να το προσδιορίσω... Γιατί; Γιατί με βρήκε σε μια δύσκολη συναισθηματική καμπή της ζωής μου! Μόλις είχα βγει κι εγώ, βίαια από μια σχέση. Ένας άντρας με παράτησε για μια γυναίκα, που κατά γενική ομολογία ήταν αυτό που λέμε "ξινή και ανοργασμική". Με πλήγωσε...
Η κουβέντα έφερε κι άλλο ποτό και το ποτό κι άλλη κουβέντα... Βρέθηκα κάποια στιγμή προς το ξημέρωμα, μεθυσμένη από ποτό και ερωτική διάθεση! Αυτός ο άνθρωπος μου είχε ξυπνήσει την γυναίκα που κοιμόταν μέσα μου! Ήξερα όμως βαθιά μέσα μου, ότι αυτός ο άνθρωπος δεν "κάνει" για μένα. Όσο κι αν προσπαθούσε να το κρύψει, έβλεπα ότι η γυναίκα που είχε ζήσει την ζωή του μαζί της, δεν είχε σβηστεί από μέσα του! Ήθελα όμως μόνο αυτό το βράδυ και είχα σκοπό να το κερδίσω...
Μετά από δυο ώρες σηκώθηκα αθόρυβα από το κρεββάτι του, φόρεσα τα ρούχα μου και έκλεισα πίσω μου την πόρτα του σπιτιού του. Αυτή ήταν μια πόρτα που έκλεινε οριστικά για μένα, αλλά πραγματικά δεν με πείραζε καθόλου...

Υ.Γ.= Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Αλλά να... Είναι κάτι που σκέφτομαι μέρες τώρα και κάτι που "είδα" σήμερα και μου ξύπνησε την φαντασία!