Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Είναι μια μέρα...

...απ' αυτές που κουβαλάει πολύ κούραση. Την κούραση μια ολόκληρης εβδομάδας. Την κούραση από πολύ ξενύχτι, τρέξιμο και ελάχιστο ύπνο. Ξύπνησα πολύ νωρίς, με μόλις 5 ώρες ύπνου και με την αίσθηση πως δεν είχα κοιμηθεί καθόλου. Μη με ρωτάτε γιατί ξύπνησα, δεν ξέρω... Απλά ξύπνησα. Ήθελα να την κάνω για Θεσσαλονίκη, αλλά δεν είχα κουράγιο... Η διάθεση στο πάτωμα, η φωνή ευτυχώς άρχισε να επιστρέφει δειλά - δειλά και ο πυρετός που με παίδεψε αρκετά χθες έγινε υποθερμία. Από την κούραση νιώθω γερασμένη και άσχημη... Ο καθρέφτης δεν είναι σύμμαχός μου σήμερα! Γιατί νιώθω έτσι; Και μέσα σ' όλο αυτό "αρπάχτηκα" μ' έναν άνθρωπο, που δεν είχα το δικαίωμα να το κάνω... Μέσα σε όλη αυτή την άσχημη διάθεση, ήρθε στο τηλέφωνο-σωτηρία! "Πάμε για καφεδάκι;" Βαριέμαι και νυστάζω, αλλά το βρίσκω καλή ευκαιρία να βγω απ' την μιζέρια μου και να δω τις κολλητές που έχω μέρες να τις δω. Ο καφές ξεκινάει χαλαρά με κουβεντούλα για όλα όσα έχουμε να προλάβουμε. Ο καφές γίνεται μπυρίτσα και η κουβεντούλα θεριεύει... Πέντε ώρες μετά, είμαι αραχτή στο κρεβατάκι μου, παρέα με τις σκέψεις μου. Είναι τελικά σωτήριο να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε καταλαβαίνουνε...

Υ.Γ.= Κάποια μας λείπει τρελά τέτοιες στιγμές! Η πεντάδα γίνεται τετράδα και το κενό είναι αισθητό... Μην στεναχωριέσαι όμως, τις δυο θα τις έχεις σύντομα κοντά σου και θα λείπουν ο Μπαμπαστρούμφ και ο Λειχούδης απ' την συντροφιά...

10 σχόλια:

Σοφία είπε...

Είναι πολύ ιδιαίτερο το συναίσθημα που σου αφήνει μια μέρα όταν ξεκινάει άσχημα και τελειώνει όμορφα!

vaso είπε...

Tι να πει και αυτη η έρμη η ξενιτεμένη μονάδα...ανυπομονώ για την επανένωση του στρουμφοχωριού γιατί ο δρακουμέλ εχει πάρει πολύ φόρα και την έχουμε στρουμφίσει όλοι...με πολύ αγάπη...ο Κοιμίσης!!!

Σοφία είπε...

*Σοφία
Γενικά η χθεσινή μέρα μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση...
Καλημέρα Σοφάκι!

*vaso
Ξέρουμε πολύ καλά τι περνάει η ξενιτεμένη! Απλά ελπίζουμε σε σύντομη επανένωση!!!
Φιλάκια πολλά Κοιμήση!!!

Roadartist είπε...

Εγώ σήμερα αισθάνομαι πολύ κουρασμένη.. Πάντα είναι λυτρωτικές οι στιγμές με καλές φίλες.. φιλιά!

fvasileiou είπε...

Κι εμένα ο καφές με "έσωσε" χτες.

Καλημέρα!

Σοφία είπε...

*roadartist
Ξέρεις τι με πειράζει περισσότερο φιλενάδα; Όχι η σωματική, αλλά η ψυχική κούραση! Κι αυτή είναι που σου κατσικώνετε και δεν λέει να φύγει...
Φιλιά!

*fvasileiou
Χαίρομαι πολύ Φώτη μου που υπάρχει κάτι, που μια δύσκολη στιγμή μπορεί να σε "σώσει"! Κι ας είναι κάποιες στιγμές που έχεις μια αποστροφή και νομίζεις ότι αυτό δεν γίνεται........
Καλημέρα!

U.S. είπε...

κουκουβαου μου, τι θα καναμε χωρις καλους φιλους διπλα μας; σε νιωθω απολυτα..πολλες φορες εχει τυχει να ειμαι κομματια, χαλια και να με σωσουν οι φιλοι..ευχομαι να εχουμε παντα καλους ανθρωπους διπλα μας! Φιλια, σοφακι!

gnostosagnostos είπε...

οι φιλοι μας ειναι ο καλυτερος ψυχολογος
και γιατρος
αν τους ειναι οτι πολυτιμοτερο στον κοσμο...

roadartist είπε...

Eίναι και όλα αυτά που ακούγονται, τόσο δυσοίωνα.. θα μας τρελάνουν..
Η ψυχική Σοφάκι ακριβώς.. Προσπαθείς να βρεις κάτι να μην σε πάρει από κάτω.. τι να πω..

Σοφία είπε...

*U.S.
Χωρίς φίλους δεν έχεις ζωή! Απλά και ξεκάθαρα τα πράγματα Διονυσάκο μου!
Καλό βράδυ!

*γνωστός άγνωστος
Οι δικοί μου φίλοι τελευταία έχουν γίνει ψυχίατροι!!! Πάντως το παρήγορο είναι πως δεν το βάζουν κάτω!
;-)
Καλώς ήρθες στο φτωχικό μου, καλό σου βράδυ!

*roadartist
Προσπαθείς ρε φιλενάδα, δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς!
Φιλάκια!