Σαββατοκύριακο!

Είναι Σάββατο πρωί, έχω ξυπνήσει από νωρίς (όχι ακριβώς, η Αγγέλα με ξύπνησε!) και περιμένω το τσούρμο να ξυπνήσουν ένας - ένας! Αυτό το Σαββατοκύριακο το κανονίζαμε απ' το καλοκαίρι. Απλά περιμέναμε να χειμωνιάσει λιγάκι, για να έχει ουσία... Τώρα θα αναρωτιέστε ποιος ήταν ο προορισμός μας! Τα θερμά λουτρά στο Πόζαρ της Αριδαίας! Όχι, δεν είμαστε γέροι, ούτε νιώθουμε έτσι! Είμαστε μια παρέα από 20 έως 29 χρονών (εγώ είμαι η γριά της παρέας!).

Η διαδρομή μου θύμιζε εφταήμερη, μουσική στο τέρμα, χαβαλές και φωνές... πολλές φωνές! Πάλι καλά που μπορώ να οδηγώ με τέτοιες αντίξοες συνθήκες!

Το ξενοδοχείο καλούτσικο, λίγο ψυχρό αλλά δεν πειράζει, εφτά άτομα είμαστε θα το ζεστάνουμε! Καφεδάκι, κουβεντούλα και αναμονή, δεν έχουν φτάσει ακόμη όλοι. Μετά φαγητό, πολύ φαγητό (από Δευτέρα δίαιτα! Τι τζάμπα το γυμναστήριο;) και υπέροχο κρασάκι.

Και έφτασε η κορυφαία στιγμή... Εφτά μαντράχαλοι, να κυκλοφορούν με μαγιό, μπουρνούζια και σαγιονάρες! Πρώτο μπάνιο; Στον καταρράκτη! Το νερό μόνιμα στους 37 C, αλλά ο γκαντέμης ξαναχτυπά... Η αφεντομουτσουνάρα μου φυσικά! Πάω να κρεμάσω το μπουρνουζάκι μου σαν καλό κοριτσάκι και μπλουουουουμ!!!!! Το κλειδί του αυτοκινήτου έπιασε πάτο! Και γω στα πρόθυρα του εγκεφαλικού! Ευτυχώς για ακόμα μια φορά μ' έβγαλε ασπροπρόσωπη (όσο μπορεί, γιατί είμαι και μαυροτσούκαλο!) το citroenακι μου! Μουλιάσαμε σας λέω, ούτε και γω ξέρω πόσες ώρες ήμασταν μέσα στο νερό. Πολύ πλατσούρισμα! Μια γκαντεμιά όμως ποτέ δεν είναι αρκετή! Επόμενο μπανάκι; Στην κλειστή πισίνα, prive μόνο για μας στις 1:15 το βράδυ! Που είναι το κλειδί του αυτοκινήτου του Χρήστου; Μα φυσικά μέσα στο αυτοκίνητο (στην μίζα) και το αυτοκίνητο κλειδωμένο! Ξέρετε πως είναι έξι άτομα να προσπαθούν ν' ανοίξουν ένα αυτοκίνητο, με ότι κλειδιά τους βρίσκονται, φορώντας μόνο μπουρνούζια; Λες και ήμασταν συμμορία που κλέβει αυτοκίνητα, η "συμμορία με τα μπουρνούζια"! Και το κρύο να ξουρίζει απίστευτα! Επειδή όμως της νύχτας τα καμώματα.. αποφασίσαμε να πάμε για το μπανάκι μας και ανοίγουμε το αυτοκίνητο το πρωί.

Τέλεια στην πισίνα, ζεστό νεράκι, υδρατμοί, μασάζ από την πίεση που ερχόταν το νερό! Άψογα σας λέω! Επιστροφή στο ξενοδοχείο μετά το απόλυτο λιώσιμο. Στο δωμάτιο με την Αγγέλα (αφού ο καλός μου δούλευε και δεν μπορούσε να με συνοδέψει) κουβεντούλα μέχρι να μας πάρει ο ύπνος, περασμένες 3 πλέον...

Πρωινό ξύπνημα.. τι πρωινό δηλαδή; Στις 11:00 σηκώθηκα απ' το κρεββατάκι μου! Θαυματουργό αυτό το νεράκι, νομίζω ότι όλο το βράδυ δεν άλλαξα ούτε πλευρό! Μαγιουδάκι, μπουρνουζάκι, σαγιοναρίτσα (η ατραξιόν των λουτρόν γίναμε!) και βουρ για τα λουτρά! Αυτό το τελευταίο ήταν και το τελειωτικό χτύπημα! Πήγαμε για φαγητό και κανένας δεν είχε κουράγιο να βγάλει άχνα. Όσο για το ταξίδι της επιστροφής... ευτυχώς είχα την Βασούλα και την Ρούλα να λέμε καμιά κουβεντούλα, γιατί πιστέψτε με δεν την πάλευα καθόλου! Πως περνάνε έτσι γρήγορα οι μέρες όταν καλοπερνάς, γιατί κρατάει τόσο λίγο το Σαββατοκύριακο, που και πότε θα είναι η επόμενη εκδρομούλα και άλλα τέτοια λέγαμε στην διαδρομή! Αχ! Αυτά ταξίδια, ποτέ δεν θα χορτάσω;

Η Κυριακή, ειδικά απ' το απόγευμα και μετά, είναι λίγο καταθλιπτική. Εξιστόρησα στον Γιάννη πως περάσαμε, χώθηκα στην αγκαλιά του και κοιμήθηκα γαλήνια......