Ζω μονάχα εν λευκώ...

Γνώρισα την Νατάσα Μποφίλιου μέσα από το Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας... Το ξέρω! Το έχω ξαναπεί ότι έχω κόλλημα μ' αυτό το σταθμό! Μια πολύ καλή δουλειά, η "Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου", που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2004 με την υποστήριξη του Παρασκευά Καρασούλου. Ο ίδιος ο Καρασούλος γράφει στο site της "Μικρής Άρκτου" (http://www.mikri-arktos.gr/diskografia/disc007/):
"...Ήταν μεγάλη χαρά για μας, η διαπίστωση πως σε πείσμα των καιρών, το καλό ελληνικό τραγούδι, έχει διασώσει ακέραιο το νόημα και τη σημαντικότητά του στο αίσθημα και στην συγκίνηση τόσων νέων ανθρώπων, οι οποίοι σε μια περίοδο ιδιαίτερα «κλειστή» από μέρους της επίσημης δισκογραφίας, εξακολουθούν να δημιουργούν και να αναπνέουν καλλιτεχνικά αντιλαμβανόμενοι το τραγούδι ως τέχνη και όχι ως μαραθώνιο τηλεοπτικής εκτόνωσης.
Είναι πεποίθηση μας, πως μόνο η εμφάνιση νέων προσώπων με ταλέντο ήθος και πραγματική καλλιτεχνική αγωνία μπορεί να ανανεώσει τη σχέση του κοινού με το ελληνικό τραγούδι, που τα τελευταία χρόνια έχει οριακά απαξιωθεί.
Ακούσαμε επίσης 350 νέους ερμηνευτές. Στη Δεύτερη Ακρόαση Νέων Ερμηνευτών επαναλήφθηκε η ίδια εντυπωσιακή προσέλευση και απήχηση, όπως είχε συμβεί και με την Πρώτη.
Αυτή τη φορά όμως είχαμε το πλεονέκτημα, με βάση την παρουσία των νέων δημιουργών να οπλίσουμε άμεσα τους νέους ερμηνευτές με τραγούδια καινούργια, δυναμικά και ουσιώδη..."

Η "Δεύτερη ακρόαση" λοιπόν περιείχε τραγούδια από νέους δημιουργούς και ερμηνευτές, πολύ προσεκτικά διαλεγμένα! Όλα ένα κι ένα! Άκουσα τα τραγούδια και κόλλησα! Έψαξα να βρω το cd αλλά αποδείχθηκε λιγάκι δύσκολο! Ευτυχώς μια γνωστή της αδερφής μου, καλά δικτυωμένη, μου προμήθευσε το πολυπόθητο cd! Από τότε το' χω λιώσει... Τραγούδια που ξεχώρισα ήταν "Το χαλί" με την Μαρία Δημητρούλα, το "Μια βροχή" με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, "Το πατάρι με τα φαντάσματα" με τις SoNaMa! Πιο πολύ όμως απ' όλα τα τραγούδια, την καρδία μου έκλεψε η "Ασπιρίνη" με την Νατάσα Μποφίλιου! Μια φωνή πολύ αισθαντική, που πιστεύω ότι έχει πολλά να μας δώσει!
Τώρα, μετά την κυκλοφορία του προσωπικού της δίσκου του "Εν λευκώ", έχω να πω ότι είναι αντάξια των προσδοκιών μας!
Εν λευκώ

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοι μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.

Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...

Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....

Καλό Σαββατοκύριακο κι ας ελπίζουμε ότι την Κυριακή (Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος!) ο δρόμος θα μας βγάλει σε κάποια παραλία... Ε! Να βρέξουμε επί τέλους το κορμί μας με θαλασσινό νερό!!!