Που είναι η θάλασσα;

Κι εκεί που λες: "Ναι! Θα κάνω επί τέλους το πρώτο μου μπάνιο!", όλα ανατρέπονται και χαιρετάς την θαλασσίτσα για ακόμα μια φορά από μακριά, βλέποντας την με το κιάλι! Είπαμε με την παρέα λοιπόν, την Κυριακή να ξυπνήσουμε μια νορμάλ ώρα και σε 1 ώρα και ένα τέταρτο να είμαστε στην πιο κοντινή παραλία! Όχι για πολύ μωρέ, για κανένα τετραωράκι μόνο, ίσα για να πούμε ότι κάναμε την βουτίτσα μου! Έλα μου όμως που δεν πρέπει να κανονίζεις χωρίς τον ξενοδόχο!!! Το Σάββατο το βράδυ... Ουπς! Μέγα λάθος! Την Κυριακή το πρωί, φύγαμε απ΄την δουλειά στις 5:30, αφού ο ήλιος ανέτειλε και τα κοκόρια είχαν πιάσει δουλειά! Που να βρεις κουράγιο να ξυπνήσεις στις 10 ή στις 11; Με τίποτε! Άρα άκυρο το μπανάκι, το πλατσούρισμα στην ακροθαλασσιά, τα πυργάκια στην άμμο!!! Και έχεις και τον κολλητό να σου λέει: "Ελάτε ρε για μπάνιο! Έχουμε πάρει κρέατα για ψήσιμο και το ούζο παγώνει στο ψυγείο!". Και όσο θυμάμαι ότι πριν τέσσερα χρόνια, ήμασταν μαζί στην Χαλκιδική, ψήσαμε τα κοψίδια μας, φάγαμε την μελιτζανοσαλάτα μας (πάντα!!!), το παγωτό μας και μετά είδαμε όλοι μαζί τον τελικό του Euro... Άτιμη κοινωνία!!!

Ευτυχώς την κάναμε για μια κοντινή πισίνα, έστω να λιαστούνε τα άσπρα (λέμε τώρα!!!) κορμιά μας! Μαγιουδάκι, πετσετούλα και βουρ για βουτιά! Ότι και να λέμε η πισίνα δεν συγκρίνεται με την θαλασσίτσα! Έτσι αντέξαμε βαριά ένα δίωρο και την κάναμε πίσω, για τα πάτρια εδάφη!

Ντουγρού για τσίπουρα και καλό μεζέ! Κι εκεί που όλα νομίζεις ότι σου πάνε κάπως, εκεί βρίσκεσαι δίπλα σε μια παρέα με κιθάρα και μπουζούκι και σου φτιάχνουν το κέφι! Παίζανε τα "δικά" μου, που λένε και οι φίλες μου! Τέλεια! Κι από κει για παγωτό μηχανής, με λιωμένη σοκολάτα... Κόλαση! Καλά μας πήγε η Κυριακή, ε; Άψογα! Την επόμενη ας ελπίσουμε ότι θα δούμε και αλμυρό νερό!